زندگینامه حضرت داوود علیه السلام|داوود قاضی می شود

داوود بارها از خداوند خواست تا او را به منصب قضاوت و دادرسی میان مردم منصوب کند، اما هر بار خداوند سختی این کار را به او گوشزد می کرد و می فرمود؛ مردم تحمل قضاوت ناعادلانه را ندارند. اما با اصرار داوود خداوند این شغل را به او واگذار کرد. داوود قاضی عادل و حق شناسی بود. او بی آنکه پرسش کند و یا تحقیقی انجام دهد، می دانست حکم را چگونه صادر کند، خداوند قدرتی به او عطا فرمود تا بتواند ظالم و مظلوم را از هم باز شناسد.

روزی دو مرد برای دادخواهی نزد داوود آمدند. داوود بی پرسش و گفتگو دستور داد گردن آن کسی را که خواهان بود بزنند. این کار او باعث شد تا مردم قضاوت او را ظالمانه تلقی کنند. داوود از پروردگار خویش کمک خواست.

پروردگار وحی فرستاد، ای داوود حکم تو بر حق بوده است، چرا که آن شخص قاتل بود و تو او را به قصاص جنایتش رساندی، اما چون نه پرسشی کردی و نه شاهدی خواستی مردم این حکم تو را ناعادلانه می دانند. محل اختفای شخصی را که آن مرد به قتل رسانده بود را به تو نشان می دهم، مردم را به آن محل ببر و مقتول را به آنها نشان بده. داوود به محل مورد نظر رفت و شخصی را که در زیر خاک مدفون بود، به آنها نشان داد و به اذن خداوند آن جسد به همه چیز اقرار کرد و دادرسی داوود را درست و عادلانه خواند.

خداوند به داوود وحی فرستاد که تو نیکوترین بنده من هستی اگر، به بیت المال که در دست توست دست دراز نکنی و آن را امانت نزد خود بدانی.

در زمان داوود مردم به طاعونی سخت مبتلا شدند، آن حضرت برای رفع بلا به بیت المقدس رفت. با دعای داوود مردم از طاعون نجات یافتند و در محلی که دعای او به اجابت رسید مسجدی ساختند. (برای ساخت این مسجد مدت یازده سال از عمر داوود گذشت).

هنگامی که موقع عرفات می شد، داوود به خاطر زیاد بودن جمعیت و صدای بلند آنها به دامنه کوهی پناه می برد تا مناجاتش به گوش خدا برسد. در این لحظه جبرئیل فرود آمد و او را با خود به جده برد و از آنجا به دریای سرخ برد، در عمق دریا صخره ای به مسافت چهل شبانه روز، وجود داشت و زیر آن کرمی زندگی می کرد.

جبرئیل گفت؛ بدان که خداوند صدای این کرم را در اعماق دریا می شنود، پس گمان مبر که صدایت در میان همهمه دیگران گم می شود.

روزی داوود با خود گفت؛ فکر نمی کنم کسی در کثرت عبادت مثل من باشد وقتی که نمازش به پایان رسید، قورباغه ای را دید که به داخل محراب آمده. حیوان رو به داوود گفت؛ قرائت زیبایت را همیشه می شنوم و شاهد عبادت زیاد تو هستم، اما بدان که من خداوند را هر شب هزار بار تسبیح می گویم.