کیست مویی

کیست مویی یا سینوس پیلونیدال به طور شایع در قسمت تحتانی ستون فقرات در ناحیه دنبالیچه می باشدکه بیماران با شکایت ترشح و درد در این ناحیه مراجعه می کنند. این از سن 15 تا 24سال شایع است و بعد از40سالگی غیر شایع می باشد. کیست مویی یا سینوس پیلونیدال که بیشتر در آقایان دیده می شودبه 2 عامل اصلی بستگی دارد:

عوامل ایجاد کیست مویی

1-ارثی بودن این بیماری

2-علت شایع تر فرورفتن موهای ناحیه به داخل پوست.برای همین این بیماری بین افراد پر مو و افرادی که شغل نشسته دارند بیشتر است از دیگر عوامل می توان به تعریق شدید در محل کیست مویی – شکاف عمیق بین دو باسن- چاقی و غیره اشاره کرد.

غالبا کیست مویی یا سینوس پیلونیدال تا هنگامی که به حالت حاد دچار عفونت نشده باشد؛ علامتی ندارد. در این حالت، فقط تظاهر بیماری، وجود حفره ای زیر پوستی در فاصله دو باسن و کمی بالاتر از باسن می باشد که احتمال دارد اندازه ای به قطر یک تا چند سانتیمتر داشته باشد؛ دارای تعدادی مو باشد و از طریق چند سوراخ ریز به سطح پوست راه داشته باشد. در این حالت، فقط در معاینه، سوراخ های ریز پوست در فاصله بین دو باسن قابل دیدن می باشد. با پدید آمدن عفونت، نشانه های زیر ظاهر می شود:
درد خود به خودی یا احساس درد با لمس کردن، قرمزی، تورم قسمت مبتلا، تب و لرز و ترشح چرک یا خونابه. اگر مجرای این سوراخها بسته شود؛ ترشحات چرکی درون حفره جمع می شود و منجر به پدید آمدن آبسه می گردند که با درد شدیدی توام می باشد.

تشخیص کیست مویی یا سینوس پیلونیدال

تشخیص بیماری کیست مویی به صورت بالینی و به وسیله پزشک، به آسانی قابل انجام می باشد. اگر به هر علتی نمی توانید یا نمی خواهید به پزشک مراجعه کنید می توانید اطمینان داشته باشید که حتی در صورتی که در تشخیص شخصی خود هم دچار اشتباه شده باشید، با انجام دستورات درمانی این سایت دچار عارضه یا آسیبی نخواهید شد.

درمان های علامتی و تسکینی، به کارگیری از آنتی بیوتیک و تخلیه چرک با برش روی کیست مویی یا تخلیه کامل کیست مویی توسط جرّاحی، از درمان های شایع می باشند؛ ولی تجربه های اخیر نشان داده که تقریباً هیچ گاه احتیاجی به انجام درمان پرعارضه، پرخرج و پرزحمت کیست مویی از راه جراحی نیست.

اگر فردی با آبسه قسمت کیست مویی به پزشک مراجعه نماید بایست تحت عمل جراحی اورژانس تخلیه آبسه کیست مویی قرار بگیرد. در صورت وجود سلولیت و التهاب پوستی آنتی بیوتیک تجویز می گردد اما در صورت نبود آن نیازی به آنتی بیوتیک نیز نیست. هنگامی که آبسه تخلیه شد، رفع التهاب پوستی مدتی طول می کشد. زمانی که عفونت و التهاب پوستی به صورت کامل بهبود یافت می توان عمل اصلی خروج کیست مویی را انجام داد.

اگر در تشخیص پزشک درباره فردی که آبسه این ناحیه را دارد سینوس واضح پوستی مشاهده نگردد احتمال دارد این آبسه به علت کیست مویی نبوده و با تخلیه اولیه درمان شود. بنابراین بهتر است چند ماه به بیمار مجال داده شود. هنگامی که تشخیص کیست مویی برعهده بیمار گذاشته می شود عمل جراحی اصلی بایست هرچه زودتر انجام شود. به این خاطر که با طی زمان دامنه کیست مویی زیاد می شود و عارضه های آن نظیر فیستول در روی پوست ظاهر می شود و آرام کردن درد کیست مویی دشوار می گردد، همینطور در مواقعی که کیست مویی رشد کرده درمان سنتی کیست مویی سفارش نمی گردد.

انجام آزمایش های رایج پیش از عمل جراحی، ناحیه عمل کیست مویی یا سینوس پیلونیدال بایست بدون مو باشد، عمل کیست مویی مناسب است در مرکز جراحی یا بیمارستان انجام شود تا عمل کیست مویی به صورت کامل بی حس انجام گردد تا همه قسمت های دچار شده به کیست مویی برداشته شود و دوباره برنگردد و بهتر است عمل با بی حسی از قسمت کمر یا بیهوشی عمومی انجام گردد.

من بخشی از علائم رایج کیست مویی را برای شما بیان می کنم تا در صورت مشاهده هر کدام از این علائم سریعا به پزشک مراجعه کنید. اما قبل از آن مایل هستم باز هم به ارثی بودن کیست مویی اشاره ای دوباره داشته باشم.

بخشی از علائم کیست مویی:

علائم کیست مویی یا سینوس پایلونیدال:

1-ایجاد عفونت وتب و لرز و حالت تهوع با ترشح چرک و خونابه

2-احساس درد با لمس به روی ورح در ناحیه مبتلا به سینوس

3-ایجاد عفونت به همراه تورم قرمز رنگ به همراه درد خود به خودی

4-ایجاد آبسه به همراه درد شدید کیست مویی با معمولا با درد شدیدی همراه است.

5-ایجاد حفره های زیر پوستی در فاصله بین دو باسن و یا کمی بالاتر از مقعد

6-بوی بد ترشحات در کیست مویی

7-ایجاد درد در هنگام نشستن

علت های بیماری کیست مویی 

علت کیست مویی دارای مولفه های متنوعی است که اصلی ترین آن مولفه ژنتیک می باشد و برخی اوقات بیماری در چند فرزند یک خانواده و یا پدر و فرزند دیده شده است. در حقیقت اصلی ترین مولفه در این بیماری ژنتیک و ژن ناقص می باشد که در موهای آن قسمت به جای آنکه از سمت ریشه به سمت پوست در بیاید به طور مستقیم بدون اینکه بیرون زدگی به سوی زیر و بافت زیر پوست روانه می شود و با نفوذ موها، باعث التهاب گشته و منجر به پدید آمدن حفره در بدن می گردند که کناره آن را با توده و سینوس پیلونیدال می گیرند و رفته رفته درون این توده ترشحات یکجا جمع می شوند و منجر به التهاب می گردند، برخی اوقات با ترشحات چرکی و برخی اوقات با دردهای خیلی اذیت کننده و یا تورم و چرک همراه هستند و یا برخی اوقات یک سوراخ کوچک در آن ناحیه ایجاد شده و این چرک شروع به بیرون آمدن می کند.

نخستین مولفه آن در حقیقت ژنتیک می باشد و اینگونه به نظر می رسد که دومین مولفه آن در اشخاصی پدید می آید که موهای بیشتری دارند که این دلیل جندان دلیل محکمی نیز نمی باشد، ما شاهد بیماران بوده ایم که خانم یا دختر بوده اند و در آن ناحیه موی بیشتری نیز نداشته اند و یا اگر هم داشته اند موی کرکی بوده است، همینطور اشخاص پر مویی نیز بوده اند که به هیچ نحوی گرفتار این بیماری نشده اند. در نتیجه مولفه مو به تنهایی نمی تواند عامل و علت ابیماری کیست موئی باشد ..

علت های بیشتر کننده کیست مویی

امروزه همانند سابق که بیماری کیست مویی یا سینوس پیلونیدال در رانندگان جیپ زیاد رخ می داد، با نشستن های دراز مدت پشت میز و محل کار تشدید می گردد. اکثرا پرسش می پرسند که آیا این بیماری سابقا نیز وجود داشته یا نه و اکنون به چه دلیلی بیشتر از سابق گشته است؟ در گذشته نیز این بیماری وجود داشته اما میزان نشستن افراد آنقدر بیشتر نبوده و به ندرت مشاهده می شده است. به طور دقیق ما در دوران آموزشی شاید ماهی 5 یا 6 نمونه از این موردها را دیده ایم به این خاطر که در آن مدت زمان حرکت و جنب و جوش بیشتر بوده اما امروزه هفته ای 20 تا 30 نمونه دیده می شود هنگامی که تحرکات کمتر گردد مسلما آن بافتی که التهابی می باشد خیلی زودتر خودش را ظاهر می کند.

مولفه دیگر هورمونال است که غالبا در زمان دوران نوجوانی و جوانی رخ می دهد که غدد ترشحی آن قسمت مقداری فعال تر می گردد، هنگامی که فعال گردد بزرگ تر و بزرگ تر می شود و احتمال دارد میکروبی نیز وارد بافت غده ای آن قسمت گردد و التهاب و تورم ایجاد کند. بیماران به دو حالت به ما مراجعه می کنند، یا به حالت تصادفی بوسیله خودشان یا آشنایان سوراخی در قسمت کمر قسمت فوقانی دنبالچه مشاهده می کنند و متوجه می شوند که برخی اوقات نیز نشتی دارد و یا متوجه نمی گردند و به طور تصاوفی با یک تورم بزرگ و بسیار سوزناک در آن قسمت روبرو می شوند که در این حالت دریچه بسته می شود و جمع شدن ترشح حاصله و میکروب نشسته و آبسه پدید می آید.

درمان ، معالجه و جراحی کیست مویی با لیزر

شیوه جراحی کیست مویی با لیزر

چه با چاقو و چه با لیزر می توان جراحی کرد اما از عیب های جراحی با چاقو ، احتیاج به جراحی، بیهوشی و چند هفته در خانه خوابیدن، درد و پانسمان کردن های بسیار است اما در جراحی با لیزر این ها اتفاق نمی افتد، می توان از برتری های درمان با لیزر برای کیست موئی به خوبی نام برد در این حالت جراحی بی حسی موضعی انجام می شود و همین بی حسی موضعی 24 تا 48 ساعت جلوی درد بیمار را می گیرد و پس از آن نیز درد زیادی اتفاق نمی افتد و احتیاجی به تراشیدن و بستری شدن در بیمارستان نیست و بیمار هر وقت که به حمام می رود با همان لیف و صابون بعد از چند روز می تواند داخلش را شسته و در نتیجه بعد از 24 ساعت یا نهایتاً 48 ساعت می تواند به آسانی نسشته و کارهای روزانه خود را انجام دهد.

مزایای به کارگیری از لیزر برای جراحی کیست مویی

احتیاجی به بیهوشی عمومی یا نخاعی و بستری شدن در بیمارستان نیست.

نبود درد در جراحی با لیزر به صورتی که بیمار از روز بعد از عمل می تواند راحت بنشیند، این در حالی است که در جراحی معمولی بیمار به مدت چند هفته باید در خانه بماند و از کار روزانه دوری کند.

در جراحی با لیزر احتیاجی به پانسمان درون زخم و تراشیدن زخم نیست و از روز بعد بیمار قادر است حمام بگیرد و درون زخم را با آب و صابون بشوید در صورتی که در جراحی معمولی پانسمان درون زخم و تراشیدن زخم لازم می باشد.

میزان بازگشت در هر دو شیوه جراحی و لیزر مساوی است و تقریبا 10% احتمال بازگشت است ولی اگر پس از جراحی با لیزر و بهبود زخم پوست قسمت عمل با لیزرهای از بین برنده مو تابش بگیرد میزان بازگشت به 2% تقلیل می یابد.

سفارش پس از عمل کیست مویی

بیمارانی که جراحی انجام داده اندد و پس از سلامتی مناسب می باشد که هنگامی آن بافت ترمیم شد از لیزرهای از بین برنده بافت ریشه مو بهره بگیرند زیرا تا تعداد ریشه های مو در آن محل کمتر شود. این یک مزیت لیزر است به همین دلیل ما برای بیماران خود پس از عمل جراحی هنگامی که بهبود یافته اند چند جلسه با لیزرهایی که بر روی ریشه مو و فولیکول مو اثر دارند به کار می بریم، در نتیجه موی دیگری رشد نمی کند و احتمال بهبودی که غالبا در جراحی 90% است به 95 تا 97% افزایش می یابد.

متاسفانه این بیماری شیوه پیشگیری ویژه و مخصوصی ندارد.

درمان ، معالجه و جراحی کیست مویی با داروهای گیاهی

در حقیقت درمان این بیماری جراحی است و تا هنگامی که کیست دارای مو با حاشیه ای از بافت سالم همراه آن برداشته نشود بیماری خود را به صورت بازگشت های دوباره توام با ترشح چرک و درد نشان خواهد داد و پس درمان داروئی مقامی در درمان سینوس مویی نخواهد داشت.

کیست مویی یا سینوس پیلونیدال بازگشته

در نمونه هایی که در مدت عمل جراحی بافت کیست به صورت کامل برداشته نمی گردد و یا اینکه پس از جراحی موهای قسمت موردنظر با لیزر نابود نمی گردد احتمال بازگشت بیماری است.

در شیوه های سنتی درمان کیست مویی بازگشتبیماری خیلی زیادتر است در صورتی که به آسانی می توان با سوزاندن ریشه موهای موجود در قسمت موردنظر عمل جراحی احتمال بازگشت بیماری را تا ٩٠٪ پایین آورد بنابراین مناسب ترین شیوه برای درمان موارد بازگشت بیماری در مرحله نخست بهره گیری از لیزرهای سوزاننده مو است.

نتیجه گیری در درمان کیست مویی

در هر حالت درمان این بیماری در هر مرحله، جراحی است، به هیچ وجهی درمان دارویی در کیست موئی به هیچ نحوی درست نیست الا زمانی که به عنوان کار کمکی لحاظ شود، که جراحی صورت گرفته و یا بعد از اینکه جراحی صورت می گیرد به منظور آماده کردن بیمار آنتی بیوتیک و پس از عمل نیز آنتی بیوتیک تجویز می گردد اما خود آنتی بیوتیک به عنوان درمان قطعی به هیچ وجه موردی ندارد.

بایست درمان جراحی انجام شود همان طوری که از صدها سال قبل عمل جراحی با شیوه برداشتن توده و دوختن زخم حاصله انجام می پذیرفت، ولی در کل جراحی کیست مویی به صورت باز ویا به صورت بسته با نظر جراح انجام پذیر است به به طور قطع نمیتوان برای همه از یک روش استفاده کرد با توجه به تجربه حاصله در این باره امروزه با بهره گیری از لیزراین جراحی به آسانی وبا درصد موفقیت بالا انجام پذیر است