بیماری آبله مرغان یک بیماری ویروسی شایع در میان کودکان می باشد .درمناطق معتدل 90% موارد این بیماری درکودکان زیر 10 سال رخ می دهد ولی درمناطق حاره ای آبله مرغان بیماری سنین نوجوانی است . گاه شدت بیماری آن قدر خفیف است که کسی متوجه آن نشده و فرد دربرابر بیماری ایمنی پیدا کرده و بات ماس مجدد نیز دچار آن نمی شود .
دوره نهفته بیماری حدود دوهفته است .انتقال بیماری از طریق تماس مستقیم با ضایعات و از راه تنفسی می باشد. از حداقل 4 روز قبل از شروع ضایعات پوستی تا 5 روز پس ازشروع ضایعات واگیری وجود دارد . شروع بیماری می تواند با تب خفیف وسر درد و بی حالی باشد که معمولاً این علائم خفیف هستند . شدت بیماری بستگی به سن بروز داشته به طوری که دربزرگسالان شدت بیماری بیش ازکودکان است. پس ازعلائم عمومی ، ضایعات پوستی مشخص بیماری ایجاد می شود که بصورت ضایعات قرمز رنگی است که برروی آنها دانه های آبدار ریزی بروز می کند .
محل اینها درتنه وصورت وسرمی تواند باشد . گروه گروه از این ضایعات بروز کرده ودانه های آبدارریز، چرکی شده وسپس خشک شده و دلمه سیاه رنگی ایجاد می کنند و این دلمه نیز می افتد ومعمولاً جوشگاه یا اسکار بجا نمی گذارد. اما درمواردی که عفونت باکتریایی اضافه شود ویا ضایعه بزرگ باشد می تواند ضایعه فرورفته ای بجا بگذارد .ضایعات آبله مرغان می تواند خارش دار باشد که گاه این خارش بسیارآزاردهنده است . مدت بیماری معمولاً یکی دوهفته می باشد.
احتمال بروز مشکلات داخلی مثل عفونت ریوی وکبدی ومغزی نیز در آبله مرغان وجود دارد که این احتمال درافرادی که از لحاظ سیستم ایمنی ضعیف هستند و بزرگسالان بیشتر است . درموارد خفیف بیماری می توان برای کاهش خارش ازداروهایی مانند کالامین استفاده نمود . ویا اگر خارش شدید باشد وباعث کنده شدن ضایعات گردد می توان از داروهای آنتی هیستامین خوراکی نیز استفاده نمود . درصورتی که عفونت باکتریایی پوستی ایجاد شده باشد ویا احتمال ایجاد آن با توجه به شرایط زندگی فرد زیاد باشد می توان از آنتی بیوتیکهای موضعی ویا خوراکی نیز استفاده کرد .
محیط زندگی فرد نباید خیلی گرم باشد زیرا دیده شده درمحیط گرم تعداد ضایعات بیمار بیشتر شده است . درمورد حمام رفتن توصیه می شود که در حمام از کیسه ولیف زبر استفاده نشود تا حتی المقدور ضایعات کنده نشده تا اسکار بیشتری بجا نگذارند . اما شستشوی بدن با آب ولرم هیچگونه عوارضی برای بیمار دربرندارد . درمورد دادن مسکن ها به بیمار باید دقت نمود که از آسپیرین نباید استفاده نمود زیرا خطر ایجاد یک عارضه کبدی مغزی را افزایش می دهد . این عارضه با استفراغ های مکرر و شدید همراه است که درصورت بروز چنین حالاتی حتماً باید با پزشک معالج تماس گرفت و او را درجریان وضعیت بیمار قرارداد.
داروهای ضد ویروس مثل آسیکلوویر درصورتی که دراوایل شروع بیماری استفاده شود می تواند درکاهش شدت بیماری موثر باشد . وچون بیماری بسیار واگیردار بوده و درخانواده احتمال بروز بیماری درکودکان زیاد است می توان به محض شروع بیماری دارو را نیز شروع نمود اما باید به خاطر داشت که آبله مرغان درکودک سالم نیاز زیادی به دارو ندارد وبیماری خودبخود بهبود می یابد . در مورد محل بجا مانده ازضایعات آبله مرغان می توان از روشهایی مانند میکرودرمابریژن ، جراحی ، تزریق مواد پرکننده و لیزر درمانی استفاده نمود .