علت خارش بدن در بارداری

خارش، یکی از شایع ترین شکایات پوستی است که گاهی آن قدر شدید می‌شود که خواب و آرامش را از فرد می‌گیرد. شدت خارش گاهی به حدی است که بیمار با خاراندن های مکرر، بدنش را زخم می‌کند.

دلایل خارش پوست و درمان آن

خارش پوست وضعیتی ناراحت کننده بوده و ممکن است، به همراه سایر مشکلات و بیماری ها همچون خشکی پوست، بیماری پوست، بارداری و در موارد نادر سرطان رخ دهد.

خارش، یکی از شایع ترین شکایات پوستی است که گاهی آن قدر شدید می‌شود که خواب و آرامش را از فرد می‌گیرد. شدت خارش گاهی به حدی است که بیمار با خاراندن های مکرر، بدنش را زخم می‌کند.

خشکی پوست – اگر تکه ها و بیرون زدگی های حاوی جوش و سرخی برروی پوست خود نمیبینید و یا تغییرات شدید و ناگهانی برروی پوست خود نمیبینید، پس مشکل شما احتمالا خشکی پوست می باشد.

مشکلات پوستی و راش ها – خیلی از مشکلات پوستی باعث خارش می شوند. اگزما، پسوریازیس، گال، شپش، آبله مرغان و کهیر از جمله این مشکلات می باشد.

بیماری های داخلی – این بیماری ها شامل مشکل کبید، سوء جذب گندم (بیماری سلیاک)، نارسایی کلیه، کم خونی ناشی از کمبود آهن، مشکلات تیروئیدی و سرطان ها از قبیل لوسمی و لنفوم می باشد. در این نوع بیماری ها و مشکلات، خارش عموما کل بدن را تحت تاثیر قرار می دهد.

اختلالات عصبی – مشکلاتی که برروی سیستم عصبی تاثیر می گذارند، از قبیل بیماری ام اس، دیابت شیرین، بیماری زونا و … می توانند باعث خارش پوست شوند.

التهاب و واکنش آلرژیکی – پشم، مواد شیمیایی، شوینده ها و سایر مواد می توانند باعث التهاب پوست و خارش آن شوند. بعضی اوقات موادی همچون سموم و یا مواد آرایشی هم باعث واکنش آلرژیکی می شوند. آلرژی به مواد غذایی نیز باعث واکنش آلرژیک می شود.

داروها – واکنش به داروها، از قبیل آنتی بیوتیک ها، داروهای ضدقارچی و یا داروهای مخدر دار باعث راش های پوستی و خارش می شوند.

ارداری – در طی بارداری، بعضی از زنان دچار خارش، بخصوص برروی شکم، ران ها، سینه ها و دست های خود می شوند. همچنین بیماری هایی که باعث خارش پوست می شوند، در طی دوران بارداری بدتر می شود.

درمان خارش پوست

زمانیکه دلیل خارش پوست مشخص شد، از بعضی از درمان های زیر بسته به علت بیماری استفاده می گردد:

درمان های دارویی خارش پوست

کرم های کورتیکواستروئیدی – این کرم ها که بصورت موضعی استفاده می شوند، می توانند به کاهش خارش پوست و کنترل آن کمک نمایند. برای استفاده از این کرم ها شما می توانید آنرا برروی ناحیه های خارش دار گذاشته، و آنها را با باندهای پنبه ای بپوشانید. معمولا این باندها را در آب و یا سایر محلول ها مرطوب کرده تا به جذب بهتر کرم کمک نماید.

مهارکننده های کلسینورین – داروهای خاص، از قبیل تاکرولیموس و پیمکرولیموس بعضی اوقات بجای کرم های کورتیکواستروئیدی بخصوص در مواقعی که سطح خارش دار کوچک است، استفاده شوند.

قرص های آنتی هیستامین – ممکن است پزشک شما برای درمان خارش شما داروهای ضدآلرژی تجویز نماید. این داروها شامل سیتیرزین، لوراتادین و یا دیفن هیدرامین باشند. داروهای آنتی هیستامینی که خواب آور نیز هستند، برای افرادیکه شبها خارش زیادی دارند، مفیدتر بوده چراکه به خواب راحت تر و بهتر نیز کمک می نماید.

درمان بیماری عامل خارش پوست

درصورتیکه علت بیماری داخلی باشد، هرچه که این علت میخواهد باشد از کمبود آهن گرفته تا مشکلات تیروئیدی، درمان بیماری مربوطه به درمان خارش کمک می نماید.

نوردرمانی برای درمان خارش پوست

نوردرمانی، شامل قرار دادن پوست جلوی اشعه های خاص فرابنفش می باشد. این درمان توسط پزشک و دستگاههای مخصوص آن اعمال می شود. معمولا برای نتیجه گیری نیاز به چندجلسه نوردرمانی می باشد.

درمان های خانگی و تغییرات سبک زندگی برای درمان خارش پوست

برای بهبود موقتی خارش و قابل تحمل تر شدن آن، رعایت موارد زیر لازم می باشد:

از کرم های مرطوب کننده با کیفیت استفاده نمایید. این کرم ها را حداقل یک و یا دوبار در روز مصرف نمایید و تمرکزتان برروی ناحیه خارش دار باشد.

از کرم های ضدخارش و یا محلول های ضدخارش برروی ناحیه خارش دار استفاده نمایید. مصرف کوتاه مدت کرم های حاوی حداقل 1 درصد هیدروکورتیزون می توانند بطور موقت باعث بهبود مشکل شما شود. بی حس کننده های موضعی همچون لیدوکائین و بنزوکائین می توانند کمک کننده باشند. از بنزوکائین در کودکان زیر دوسال بدون دستور پزشک استفاده ننمایید.

تا آنجا که می توانید از خارش پوست اجتناب نمایید. اگر قادر به جلوگیری از خارش نیستید ناحیه خارش دار را بپوشانید، ناخن هایتان را کوتاه نمایید و شب ها از دستکش استفاده کنید.

از کمپرس سرد و مرطوب استفاده نمایید. پوشاندن محیط تحت تاثیر با بانداپ به جلوگیری از خارش نیز کمک می نماید.

حمام آب ولرم نیز کمک می کند. مخلوط کردن آب وان با جوش شیرین نیز می تواند کمک نماید.

از لباس های گشاد و نخی (پنبه ای) استفاده نمایید.

از شوینده های ملایم که رنگ و عطر ندارند استفاده نمایید. بعد از شستن با صابون حتما همه صابون و یا شوینده روی پوست را با آب بطور کامل بشویید.

از شیونده های ملایم و بدون عطر برای شستن لباس ها و حوله ها استفاده نمایید. موقع شستن لباس ها میزان آب کشی را افزایش دهید.

از چیزهایی که باعث التهاب پوست شما شده و واکنش آلرژیکی بهمراه دارند، اجتناب نمایید. این مواد شامل گردنبدنها، جواهرات، عطرها و هزاران مواد دیگر می باشند.

قبل از خروج از خانه و قرار گرفتن در برابر نور آفتاب از کرم های ضدآفتاب استفاده نمایید.

منبع:راستینه