کهیر

کهیر برجستگی شدیداً خارش دارپوست می باشد که ممکن است قسمت کوچکی از پوست بدن و یا تمام بدن را فراگیرد. این برجستگی پوست به رنگ قرمز و یا صورتی می باشد . گاهی چندین قسمت کوچک کهیربه هم متصل شده وقسمتهای بزرگی را ایجاد می کنند .ضایعات کهیر معمولاً چند دقیقه تا چند ساعت بیشتر دوام ندارد. اگربیماری کهیرکمتر از 2 ماه طول کشیده باشد آن را کهیر حاد واگربیش ازآن طول بکشد آن را کهیر مزمن می نامیم.

گاهی کهیر همراه با ورم زیرپوست یا آنژیوادم رخ می دهد که این حالت بیشتر درلبها و پلکها می تواند رخ دهد. کهیر می تواند براثریک واکنش آلرژیک به برخی غذاها یا داروها یا گرده گیاهان ویا نیش حشرات رخ دهد . درکهیرحاد پیدا کردن علت معمولاً مشکل بوده ونیازی به آزمایشات پیچیده جهت این کارنیست .

اما درکهیرمزمن می توان اقدام به بررسی آزمایشگاهی نمود تا علت پیدا شود که در90 درصد موارد نیزعلتی پیدا نمی شود زیرا کهیرمزمن اکثراً ازنوع ایدیوپاتیک ویا بدون علت واضح است. گاهی علت کهیر فیزیکی می باشد مثلاً گرما ، سرما ،آفتاب، فشاربرروی پوست، تماس با آب، ارتعاش پوست،ورزش وت عریق همه و همه می توانند دربرخی افراد مستعد ایجاد ضایعات کهیری نمایند که در صورت تشخیص علت می توان با پرهیز از شرایط ایجاد کهیر، بروز آن را تا حدی کنترل نمود.

بیماری کهیر در هرسنی می تواند رخ دهد و گاه سالها طول می کشد تا بطور کامل بهبود یابد اما اکثراً درعرض 2 سال برطرف می شود که البته احتمال عود بیماری نیز وجود کهیردارد. خارش بیماری کهیرمی تواند بسیارشدیدبوده وباعث گردد که فرد ازفعالیتهای روزمره خودبازبماند. گاه کهیر علامتی ازحالت آنافیلاکسی یا حساسیت حاد و شدید می باشد که نیازبه درمان اورژانسی دارد .

دربین بیماریهایی که می توانند باعث کهیرمزمن شوند می توان به عفونتهای مختلف ، بیماریهای تیرویید ، بیماریهای کلاژن واسکولاروبدخیمی ها اشاره نمود. دربین عفونتها می توان از هپاتیت ، منونوکلئوزعفونی، عفونتهای باکتریال سینوسها ، دندانها، کیسه صفرا و دستگاه ادراری نام برد .ازبین داروهای موثردرایجاد کهیرمی توان به آسپیرین وداروهای دیگرضد التهاب غیراستروییدی و انواع آنتی بیوتیکها ازجمله پنی سیلین ها اشاره نمود.

البته داروها به دوروش می توانند باعث کهیر شوند یکی از راه ایجاد واکنش آلرژیک مانند آلرژی به پنی سیلین ودیگری از طریق آزاد سازی مستقیم هیستامین که مدیاتوراصلی کهیر می باشد وآزادسازی این ماده ازسلولها باعث ایجاد علائم کهیرمی گردد. ازجمله داروهایی که با این روش ایجاد کهیر می کنند می توان به کورار، پلی میکسین و مخدرها اشاره نمود.

درمان

تنها راه قطعی در درمان کهیر، تشخیص و پیشگیری از تماس با علت محرکه ایجاد آن می باشد . ازتماس با عوامل باعث شدت بیماری نیزباید پرهیزنمود . ازجمله این عوامل می توان به داروهای ضدالتهاب غیراستروییدی، غذاهای آماده ، افزودنیهای خوراکی ، گوجه فرنگی ، توت فرنگی، آجیلها وشکلات اشاره نمود. از لوسیونهای ضدخارش مانند کالامین یا داروهای حاوی منتول یا فنول جهت کاهش خارش می توان استفاده نمود .

داروهای آنتی هیستامین خوراکی مانند هیدروکسی زین، ستیریزین ، لوراتادین، سیپروهپتادین ، داکسپین، سایمتیدین، رانیتیدین و داروهای مانع آزادسازی هیستامین مانند کتوتیفن ازجمله داروهای خوراکی هستند که در درمان کهیراستفاده می شوند وبا کنترل وضعیت بیمارمی توان به مقدارمناسب داروبرای هربیمارپی برد . درموارد خیلی شدید وحاد می توان از داروهای استروییدی تزریقی نیزاستفاده نمود که هیدروکورتیزون کم عارضه ترین این نوع داروها می باشد . درمورد آنافیلاکسی یا شوک آلرژیک درمان باید درمراکزاوزژانس انجام گیرد که دراین مواقع بهترین دارو اپی نفرین می باشد که در این مراکز جهت درمان شوک استفاده می شود .

درمان کهیر مزمن نیاز به صبر و حوصله زیادی از طرف پزشک و بیمار دارد تا بتوان در یک تعامل مثبت و سازنده به بهترین درمان دست یافت وبا توجه به اینکه بیماری کهیردرنهایت خودبخودبهبود یابنده می باشد لذا لازم است درصورتی که پس ازبررسیهای آزمایشگاهی علتی برای کهیر پیدا نشد به بیمار اطمینان داد که می توان با داروهای مختلف بیماری را تحت کنترل درآوزد تا درآینده خودبخود بهبود یابد ؛وبا آنکه داروهای مصرفی درمان قطعی بیماری نمی باشند اما قادرند زندگی بدون کهیررا برای بیمار فراهم نمایند .