تاریخ همیشه برای انسان اهمیت و جذابیت خاص خود را داشته و در راه به دست آوردن اطلاعات راجع به پیشینیان و اجداد، راهنما و یاری گر او بوده است. اینکه در زمان های دور چه کسانی، با چه ویژگی هایی و در چه شرایطی زیست می کرده اند یا چندین حکومت برپا و منقرض شده است؟
همچنین دانستن این موضوع که پادشاهان چه خدمت ها و خیانت هایی بر مردم و سرزمین خویش روا داشته اند، همواره از جذاب ترین موضوع ها برای بشریت بوده است.
در این میان یادگارهایی از گذشته باقی مانده اند، همچون اماکن و بناها، سنگ نوشته ها، کاخ ها و قلعه ها، شعرها و متون قدیمی و گنجینه ها و اشیای تاریخی که به انسان یاری رسانده اند تا بیش از پیش تاریخ و رمز و راز آن را کشف کند.
از میان هزاران نشانه ی تاریخی، این بار دو کتبیه تاریخی را انتخاب کردیم تا با شناخت آن ها سفری در تاریخ داشته باشیم.
راهی قدیمی ترین شهر کشورمان هستیم که باعنوان پایتخت تاریخ و تمدن ایران شناخته می شود. رهسپار جاده می شویم تا به همدان برسیم…
دو کتیبه ی تاریخی در دل کوهستان الوند در جنوب همدان از روزگاران دور باقی مانده؛ کتیبه هایی که پاسخ سوالات تاریخی بسیاری را در خود دارند.
چرا کتیبه های گنجنامه؟
– این دو کتیبه جز آثار مهم باقی مانده از دوران حکمرانی هخامنشیان هستند و نزدیک به ۲۵۰۰ سال را از دیده گذرانده اند و از قلب تاریخ با ما سخن می گویند.
– علاوه بر کاوش در تاریخ، می توانید در کنار این کتیبه های تاریخی از زیبایی های آبشار گنجنامه نیز بهره ببرید.
– همچنین می توانید در کنار کوه الوند، همراه با خانواده پیک نیک دلپذیری را تجربه کرده و از امکانات خوبی که برای گردشگران در نظر گرفته شده است، استفاده کنید.
چرا کتیبه های گنجنامه؟
– این دو کتیبه جز آثار مهم باقی مانده از دوران حکمرانی هخامنشیان هستند و نزدیک به ۲۵۰۰ سال را از دیده گذرانده اند و از قلب تاریخ با ما سخن می گویند.
– علاوه بر کاوش در تاریخ، می توانید در کنار این کتیبه های تاریخی از زیبایی های آبشار گنجنامه نیز بهره ببرید.
– همچنین می توانید در کنار کوه الوند، همراه با خانواده پیک نیک دلپذیری را تجربه کرده و از امکانات خوبی که برای گردشگران در نظر گرفته شده است، استفاده کنید.
معرفی کتیبه های گنجنامه همدان ، یادگارهای دوران هخامنشی
در انتهای دره ی خوش منظره ی عباس آباد در یکی از کوهپایه های الوند یکی از آثار مهم تاریخی ایران وجود دارد که از زمان حکمرانی دولت هخامنشی تا کنون سردی و گرمی روزگار را تاب آورده و به کتیبه های تاریخی گنجنامه معروف شده است.
قرار گرفتن این کتیبه ها در این محل شاید کمی بی معنا به نظر برسد اما باید بدانید این منطقه در زمان هخامنشیان یکی از شعبه های اصلی راه باستانی بوده که هگمتانه ( پایتخت تابستانی هخامنشیان ) را به بابل در مرکز میانرودان مرتبط می کرده است.
به جهت ختم شدن این مسیر به بابل، آن را همچون یک راه مقدس می پنداشتند و به عنوان یکی از با امنیت ترین و پر ترددترین مسیرها از آن یاد می کردند.
تمامی این دلایل باعث شد تا داریوش اول در حدود ۵۰۰ سال قبل از میلاد و پس از به اتمام رسیدن کار سنگ نوشته های بیستون کرمانشاه، دستور نقر ( حجاری ) کتیبه های گنجنامه را بدهد. پس از او فرزندش خشایارشا نیز به پیروی از پدرش دستور نقر یک کتیبه ی دیگر، دقیقا در مجاورت همان کتیبه را داد.
هدف شاهان هخامنشی از برجای گذاشتن این کتیبه ها این بود که علاوه بر ستایش اهورامزدا و جلال و جبروت نیاکانشان، اندیشه و باورهای قلبی خود را به رهگذران یادآور شوند.
جالب است بدانید که در کناره های این دو لوح، سوراخ هایی روی صخره دیده می شوند که نشان از وجود پوششی برای محافظتشان از گزند عوامل طبیعی همچون طوفان، باران، آفتاب و… در سال های دور دارد.
ترجمه های فارسی و انگلیسی این سنگ نوشته ها در سال ۱۳۷۳ بر روی دو تخته سنگ، کنده کاری شد و آنها را در ضلع دیگر این محوطه قرار دادند.
این کتیبه ها در تاریخ ۱۵ دی ماه سال ۱۳۱۰ به شماره ی ۹۲ در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده اند.
ویژگی کتیبه ها
موقعیت صخره ای که میزبان کتیبه ها می باشد، به گونه ای است که روی کتیبه ها دقیقا به سمت شرق قرار دارد.
این سنگ نبشته ها به شکل دو فرورفتگی مربع شکل دیده می شوند که دارای ۲٫۹ متر طول، ۱٫۹ متر عرض و ۳۰ سانتی متر عمق می باشند.