مکان های تفریحی خمینی شهر
منطقه گردشگری چشمه لادر خمینی شهر
لادر یکی دیگر از نام های کهن در خمینی شهر می باشد. منطقه ی زیبای لادر در شمال غربی خمینی شهر قرار گرفته، بعضیها لادر را لادور معنی کرده و به خاطر دره هائی که دور می زنند این جا را لادر می-گویند و دسته ای دیگر علت آن را زلالی آب چشمه ی آن دانسته و میگویند چون آبی که از شکاف و داخل و میان دره بیرون می آید مانند دُر درخشان و شفاف می باشد بنابراین لادر نام گرفته است.
لادر از دو جزء لا+ در ترکیب شده؛ جزء اول لا که به صورت (لای) هم می آید به معنای تو و میان چیزی و نیز فاصله بین دو دره و هم چنین به معنی رسوبات و ته نشین های آب است و صحرایی را که چنین رسوباتی در آن گرد آمده باشد «لا» می خوانند اما چون ناحیه لادر کوهستانی است ظاهراً همان معنای فاصله ی بین دو دره را معنی می دهد که مُدَّور است پس جزء دوم دُر به معنای «باب» عربی نیست.
نشانی: خمینی شهر – جاده کمربندی خمینی شهر به نجف آباد – بعد از دانشگاه آزاد اسلامی خمینی شهر
نوع جاده: تا مقابل چشمه و آبشار آسفالت
فاصله: از پل غدیر در انتهای بلوار دانشجو تا پارکینگ چشمه ۵ کیلومتر و از جاده کمربندی و تابلوی چشمه لادر (جاده ورودی چشمه لادر) تا پارکینگ ۱ کیلومتر
جاذبه ها: آبشار ، چشمه، مسیرهای عبور آب و چشم انداز های دشت های مقابل ، درختان انجیر، گل ها و گیاهان وحشی، پرندگان
امکانات رفاهی: سکوهای مناسب نشستن در محوطه مقابل آبشار ، روشنایی ، سرویس های بهداشتی ، جاده آسفالته مناسب ، لازم به ذکر است که طرح جامعی برای تبدیل این منطقه به یک محل گردشگری نمونه آماده اجرا می باشد.
زمان های مناسب: در طول سال به ویژه پس از بارندگی ها، با این توضیح که با توجه به دمای محیط در ایام تابستان عصر و شب هنگام، در فصل بهار در طول روز و در فصل زمستان بیشتر در ساعات گرم روز حضور در این منطقه لذت بخش تر خواهد بود.
توصیف: پس از ورود به پارکینگ محوطه آبشار زیبایی در صورت وجود آب یا استفاده از سیستم مصنوعی جلوی چشم جلوه گر می شود. که مقابل آن سکوهایی توسط شهرداری خمینی شهر ساخته شده و می توان از آن برای گذران ساعاتی خوش استفاده کرد.
اگر اهل کوهنوردی باشید می توانید از سمت راست یا چپ به محوطه بالای آبشار اصلی دسترسی پیدا کنید و در مسیر دره منتهی به آن قرار گرفته که در طول دره به مناظر زیبایی از آبشارها ، حوضچه ها ، درختان انجیر غارهای بسیار کم عمق و فرورفتگیها در دل کوه که گاه از گیاهانی مثل پرسیاوش پوشیده شده است برخورد می کنید که در صورت تمایل می توانید تا خرمدره پیش بروید و از آن طریق به دشتی که شهرک الکترونیک در آن واقع است وارد شوید.
چشمه سمت غربی : از محوطه پارکینگ به سمت غرب در حالتی که روبروی آبشار قرار دارید به سمت چپ ، دره دیگری پیداست که در مسیر آن در فاصله کمتر از ۱۰۰ متر به یک چشمه در سمت راست می رسیم که اکثر فصول سال دارای آب می باشد. مقابل این چشمه معمولا در فصول سرد آب یخ زده و قندیل های زیبایی تشکیل می شود. با ادامه مسیر از این منطقه مناظر زیبایی همچون چشمه ، آبشار ، حوضچه وجود دارد که در چند محل دره های کوچکتر در سمت راست به دره اصلی وارد می شود که هر کدام از آن ها برای طی مسیر مناسب بوده و جلوه های خاص خود را دارد. ادامه این مسیر ها نهایتا به سیم های خارداری که توسط نهادهای نظامی بالادست محوطه لادر کشیده شده است منتهی می شود.
مسیر دسترسی: از طریق بلوار دانشجو و عبور از روی پل غدیر و ورود به جاده کمربندی به سمت نجف آباد و ورود به جاده چشمه لادر که تابلوی آن ابتدای جاده نصب شده است یا از جاده مقابل جهاد دانشگاهی و عبور از آبگذر زیر جاده کمربندی و وارد شدن به جاده چشمه لادر.
*********************************************
قلعه خوشاب:
خوشاب در واژه نامه همداني ، آلبالو و گيلاس نيم پخته در شکر معنا مي دهد . طول و عرض اين قلعه حدود ۹۱۷ متر و داراي ۴ برج است . اين قلعه که تنها ديواره هاي آن باقي مانده ، به مسافت تقريبي دو هکتار دردوران حکومت احمد شاه بنا شده است . قلعه خوشاب در روزگار خود شامل حمام و دکان و چاه آب و اتاق هاي زيادي بوده و افراد زيادي درآن زندگي مي کرده اند . چهار برجک براي ديده باني در اين قلعه احداث شده در هر برج سوراخهايي قراردارد که بوسيله اين شکافها تمام اطراف قلعه زير نظر گرفته مي شده تا راهزنان به قلعه حمله نکنند .
*********************************************
کهندژ:
کهندژ خوزان از نظر تقسيمات شهرهاي پيش از اسلام به بنايي گفته مي شد که بخش اداري و نظامي را تشکيل مي داد و ديواري بلند اين مجموعه را از ساير نقاط مجزا مي کرد « کهندژ جايگاه و سکونت گاه حکام و درباريان واسپوهران بود اين بخش در مرکز و بهترين نقطه شهر و اغلب در سطحي بالاتر از ساير نقاط ، جاي داشت و توسط دروازه اي به سمت شرق به خارج راه داشت.
*********************************************
كوه سنگي آتشگاه
اين اثر تاريخي كهن‌ترين ميراث پيشينه اصفهان است كه هم اكنون بقاياي بناي آن در كوه سنگي درارتفاع ۱۶۸۰ متر واقع شده است. محوطه استقرار آتشگاه ۳۶ هزار متر مربع مساحت دارد و محل استقرار آن در فاصله‌اي نسبتاً اندک از زاينده رود است.
اين كوه كوچک تنها برجستگي مشخص و قابل توجه دشت باختري اصفهان است كهبهترين منظره زمين‌هاي مسطح كشاورزي، باغ‌هاي وسيع و سرسبز و پيچ و خم‌هاي خيالانگيز زاينده رود از فراز آن ديده مي شود. در بالاي كوه سنگي يک آتشدان بزرگ ومدور خشتي با دريچه‌هاي متعدد ديده مي شود كه جايگاه افروختن آتش در مرتفع‌تريننقطه كوه و قابل رؤيت از دورترين نقاط بوده است.
پيرامون اين آتشدان و در سطحيپايين‌تر اتاق‌هاي بسياري ساخته شده بود كه اكنون قسمتي از بقاياي آن ها در شمال وشمال خاوري اين كوه سنگي بر جاي مانده است. مصالح به كار رفته در بناي آتشگاهعمدتاً خشت‌هاي خام مكعب مستطيلي به ابعاد ۴۰ سانتي متر و ارتفاع ۱۳ سانتي متراست که خشت‌ها متشكل از ملاط گل همراه با ريگ ريزه‌هايي است كه براي استحكام بيش ترآن از ني هاي حاشيه زاينده رود استفاده شده است. ديوارهاي آتشگاه نوعي سكوسازي استكه به تدريج از پايين شروع شده و در قسمت فوقاني كوه به صورت سطوح نسبتاً وسيع ومسطحي براي ايجاد بنا و يا هر نوع فعاليت ديگر مورد استفاده قرار مي گرفتهاست.
با توجه به نزديكي كوه سنگي به زاينده رود در جلگه وسيع ماربين و واقع شدنيكي از مناطق قديمي شهر كهن اصفهان ( سده قديم و خميني شهر امروز ) در فاصله ۲كيلومتري شمال آتشگاه ، شايد بتوان قديمي ترين مركز اجتماعي انسان ها در منطقه راحول و حوش اين كوه سنگي جستجو كرد.
*********************************************
ديوانخانه سرتيپ اميني سدهي
بناي ديوانخانه سرتيپ اميني سدهي همانگونه كه مرقوم داشته ايد شامل يك تالار آينه كاري، گچبري هاي ارزشمند و نقاشي است. يك اتاق سرپوشيده كه در نوع خود اگر بي نظير نباشد كم نظير است كه درجوار اين تالار قرار دارد. سه ايوان در سه سمت محوطه يك نارنجستان و اتاق هاي متعدد ديگر بناهاي اين اثر فرهنگي است.
در جوارديوانخانه مرحوم سرتيپ سدهي تنها يك خانه كه به لحاظ ستون هاي سنگي و مجسمه سنگبريآن و سبك معماري ويژه اش داراي ارزش تاريخي، فرهنگي است وجود دارد كه متعلق بهمرحوم حاج سيف الله خان اميني سدهي فرزند مرحوم سرتيپ اميني سدهي بوده است و درحالحاضر نيز متعلق به وراث آن مرحوم است. بديهي است اين بناي ارزشمند نيز اگر حفظ ونگهداري شود بايد به نام مرحوم حاج سيف الله خان اميني سدهي نامگذاري شود.
مدت هاستجمعي از وراث آن مرحوم كه مالك نيمي از ديوانخانه هستند به جهت حفظ و نگهداري ايناثر ملي آن را با قيد دو شرط به شهرداري خميني شهر به رايگان هديه كرده اند. شرطنخست تعمير و حفظ و نگهداري آن به نام سرتيپ حاج محمدحسين خان اميني سدهي است و شرطدوم به كارگيري آن در امور فرهنگي است. شهرداري درحال حاضر بنا را در اختيار داشته،به مرمت آن و البته به كندي اهتمام ورزيده است كه جاي قدرداني دارد.
در گزارش متذكر شده ايد كه شايع است گنجهاي بسياري در اين مكان پيدا شده است اما درحال حاضر از اين مكان به عنوان انبارسيمان استفاده مي شود درصورتي كه اين شايعه حقيقت داشته باشد بر مسؤولين فرض است تاموضوع را پيگيري كرده و گنج هاي پيداشده كه ازجمله ميراث هاي ملي و فرهنگي است رااز گنج يابان كه درحفاري هاي خود به بنا هم لطمات زيادي زده اند بازگرفته تا يكچنين خاطياني با وفق قانون مجازات شوند.
*********************************************
بیشتر بخوانید: