فرق تفال با استخاره

فرق تفأل با استخاره چيست؟

استخاره در موقعی انجام می شود که در انجام و یا ترک عملی تردید وجود داشته باشد ، البته باید  واجب و حرام نباشد و انجام آن کار مباح باشد ، که لازم است اول فکر و تحقیق و مشورت انجام بگیرد.

اگر  بعد از فکر و تحقیق و مشورت  در کاری باز هم در حالت تردید و شک باشد میتوان استخاره گرفت؛ و از حالت تردید خارج شد.

تفال؛ همان فالگیری است که در روایات نهی شده است، فال گیری یعنی اینکه بخواهیم از آینده خبر دار شویم، مثلا در کنکور قبول میشوم یا نه، آیا پولدار می شوم یا نه، یا برای شناخت شخصیت افراد قرآن گشوده شود.

تفاوت استخاره با تفال و سرکتاب گرفتن دینی

استخاره با تفأل فرق دارد، در استخاره انسان واقعا بین دو راه متحیر است و بعد از مشورت با اهلش و تفکر و تعقل .... راهی نمی تواند پیدا کند و از خدا طلب خیر می کند و همچنین در استخاره طلب خیر دنیا و آخرت است از خداى سبحان، بدین معنا كه كسى كه استخاره مى كند تنها خیر دنیا را در نظر نمى گیرد بلكه خیر دنیا و آخرت را توأمان در نظر مى گیرد..

اما تفأل آینده نگرى و پیش بینى آینده به جهت این است كه براى ما معلوم شود مریض خوب مى شود یا مى میرد،  گمشده اى پیدا مى شود یا نه، فلانی با من دوست می شود یا نه؟ فلانی رابطه اش را با من ادامه می دهد؟ و... این گونه تفأل زدن به قرآن مورد نهى قرار گرفته است و این غیر از استخاره گرفتن به وسیله قرآن است.

نتیجه گیری

معمولا انسان ها در دنیا متحیر و در مشکلات وامانده، می خواهند به گونه ای آینده ای خوشایند برایشان رقم بخورد و از آینده اطلاع پیدا کنند راه را در سرکتاب گرفتن دینی نباید جست چرا که خرافه ای بیش نیست و عده ای از سودجویان با مکر و حیله خود در پی گرفتن پول از مردم هستند چنانکه بیان شد علم غیب و خبر از آینده نزد خداست. ما با دعا و صدقه و عمل خود و.... می توانیم آینده ای بهتر برای خود بسازیم و با خواندن قرآن و نماز خود را از اضطراب ها و استرس های واهی رها کنیم.

گاهی از برخی نکات غافلیم. مانند این که هر کس بعد از نمازش یک دعای مستجاب دارد.

 از امام صادق علیه السلام روایت شده است: «مَنْ أَدَّى لِلَّهِ مَكْتُوبَةً فَلَهُ فِی أَثَرِهَا دَعْوَةٌ مُسْتَجَابَةٌ» (بحارالأنوار، ج90، ص347)  هر كس نماز واجبی را به جا آورد، در پی او دعای مستجابی دارد.

در روایت دیگری است که «قِیلَ لِرَسُولِ اللهِ أیُّ الدُّعَاءِ أسْمَعُ؟ قَالَ جَوفَ اللَّیلِ الآخِرِ وَ دُبُرَ الصَّلَوَاتِ المَكتُوبَةِ». از حضرت سؤال کردند کدام دعا زودتر به اجابت می رسد؟

مراد از «أسمع» شاید این باشد كه كدام دعا زودتر مستجاب می شود. حضرت در پاسخ فرمودند که از نظر زمانی، دعا در آخر شب و از نظر عملی، دعا بعد از نمازهای واجب. (شرح ریاض الصالحین، ج1، ص1723)