حدیث (1) امام رضا عليه السلام :
و مَنِ اغتَسَلَ مِنَ الماءِ الَّذى قَدِ اغتُسِلَ فيهِ فَاَصابَهُ الجُذامُ فَلا يَلومَنَّ اِلاّ نَفسَهُ ؛
هر كس با آبى غسل كند كه پيشتر در آن غسل شده است و به جذام مبتلا شود، كسى را جز خود سرزنش نكند.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 503، ح 38
حدیث (2) امام صادق عليه السلام :
خُذ مِن شارِبـِكَ وَ اَظفارِكَ فى كُلِّ جُمُعَةٍ فَاِن لَم يَكُن فيها شَىْءٌ فَحُكَّها لا يُصيبُكَ جُنونٌ وَ لا جُذامٌ وَ لا بَرَصٌ؛
در هر جمعه، اندكى از سبيل و ناخنهاى خود را بگير، و اگر هم چيزى وجود نداشته باشد، آن را (كمى) بساى، [كه در اين صورت] ديوانگى، جذام و پيسى به تو نمى رسد.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 490، ح 3
حدیث (3) امام على عليه السلام :
لا يَدلُكَنَّ رِجلَيهِ بِالخَزَفِ، فَاِنَّهُ يورِثُ الجُذامَ؛
مبادا كسى (در حمام) پاى خود را سفال (سنگ پا) بكشد، زيرا اين كار جذام مى آورد.
كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 500، ح 19
ورود به صفحه اصلی بانک احادیث