حدیث (1) امام على عليه السلام :
أَعْجَبُ مَا فِي الْإِنْسَانِ قَلْبُهُ وَ لَهُ مَوَارِدُ مِنَ الْحِكْمَةِ وَ أَضْدَادٌ مِنْ خِلَافِهَا فَإِنْ سَنَحَ لَهُ الرَّجَاءُ أَذَلَّهُ الطَّمَعُ وَ إِنْ هَاجَ بِهِ الطَّمَعُ أَهْلَكَهُ الْحِرْصُ وَ إِنْ مَلَكَهُ الْيَأْسُ قَتَلَهُ الْأَسَفُ ... فَكُلُّ تَقْصِيرٍ بِهِ مُضِرٌّ وَ كُلُّ إِفْرَاطٍ بِهِ مُفْسِد
شگفتترين عضو انسان قلب اوست و قلب مايه هايى از حكمت و ضد حكمت دارد. اگر آرزو به آن دست دهد، طمع خوارش مى گرداند و اگر طمع در آن سر بركشد، حرص نابودش مى كند و اگر نااميدى بر آن مسلّط شود، اندوه، او را مى كُشد... هر كوتاهى برايش زيانبار است و هر زياده روى برايش تباهى آفرين.
علل الشرايع ج 1 ، ص 109، ح 7
حدیث (2) امام على عليه السلام :
الْكَفُّ عَمَّا فِي أَيْدِي النَّاسِ عِفَّةٌ وَ كِبَرُ هِمَّة
طمع نداشتن به آنچه در نزد مردم است، (نشان) عزت نفس و بلند همتى است.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 398 ، ح 9245
حدیث (3) امام على علیه السلام :
أَعْظَمُ النَّاسِ ذُلًّا الطَّامِعُ الْحَرِيصُ الْمُرِيب
ذليل ترين مردم، كسى است كه طمعكار، حريص و وسوسه گر باشد.
تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 295 ، ح 6618
حدیث (4) امام على علیه السلام :
أَكْثَرُ مَصَارِعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْمَطَامِع
قربانگاه عقلها غالبا در پرتو طمعها است.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 507 ، ح 219 - تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 298 ، ح 6750
حدیث (5) امام على علیه السلام :
الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ؛
طمع ورزى ، بردگيِ هميشگى است.
نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 501 ، ح 180
حدیث (6) امام سجاد علیه السلام:
الْخَيْرَ كُلَّهُ قَدِ اجْتَمَعَ فِي قَطْعِ الطَّمَعِ عَمَّا فِي أَيْدِي النَّاس
تمامیِ خیر و خوبی در بریدن طمع و چشم نداشتن به آنچه که در دستان مردم جمع شده، است.
کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 148 ، ح 3
ورود به صفحه اصلی بانک احادیث