حدیث درباره طمع

حدیث (1) امام على عليه السلام :

 أَعْجَبُ مَا فِي الْإِنْسَانِ قَلْبُهُ وَ لَهُ مَوَارِدُ مِنَ الْحِكْمَةِ وَ أَضْدَادٌ مِنْ خِلَافِهَا فَإِنْ سَنَحَ لَهُ الرَّجَاءُ أَذَلَّهُ الطَّمَعُ وَ إِنْ هَاجَ بِهِ الطَّمَعُ أَهْلَكَهُ الْحِرْصُ وَ إِنْ مَلَكَهُ الْيَأْسُ قَتَلَهُ الْأَسَفُ ... فَكُلُّ تَقْصِيرٍ بِهِ مُضِرٌّ وَ كُلُّ إِفْرَاطٍ بِهِ مُفْسِد
 

شگفت‏ترين عضو انسان قلب اوست و قلب مايه هايى از حكمت و ضد حكمت دارد. اگر آرزو به آن دست دهد، طمع خوارش مى گرداند و اگر طمع در آن سر بركشد، حرص نابودش مى ‏كند و اگر نااميدى بر آن مسلّط شود، اندوه، او را مى ‏كُشد... هر كوتاهى برايش زيانبار است و هر زياده‏ روى برايش تباهى آفرين.

علل الشرايع ج 1 ، ص 109، ح 7

حدیث (2) امام على عليه السلام :

 الْكَفُّ عَمَّا فِي أَيْدِي النَّاسِ عِفَّةٌ وَ كِبَرُ هِمَّة

طمع نداشتن به آنچه در نزد مردم است، (نشان) عزت نفس و بلند همتى است.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 398 ، ح 9245

حدیث (3) امام على علیه السلام :

 أَعْظَمُ النَّاسِ ذُلًّا الطَّامِعُ الْحَرِيصُ الْمُرِيب‏

ذليل ترين مردم، كسى است كه طمعكار، حريص و وسوسه گر باشد.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 295 ، ح 6618

حدیث (4) امام على علیه السلام :

أَكْثَرُ مَصَارِعِ الْعُقُولِ تَحْتَ بُرُوقِ الْمَطَامِع‏

قربانگاه عقلها غالبا در پرتو طمعها است.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 507 ، ح 219 - تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 298 ، ح 6750

حدیث (5) امام على علیه السلام :

الطَّمَعُ رِقٌّ مُؤَبَّدٌ؛
 

طمع ورزى ، بردگيِ هميشگى است.

نهج البلاغه(صبحی صالح) ص 501 ، ح 180

حدیث (6) امام سجاد علیه السلام:

الْخَيْرَ كُلَّهُ قَدِ اجْتَمَعَ فِي قَطْعِ الطَّمَعِ عَمَّا فِي أَيْدِي النَّاس‏

تمامیِ خیر و خوبی در بریدن طمع و چشم نداشتن به آنچه که در دستان مردم جمع شده، است.

کافی(ط-الاسلامیه) ج 2 ، ص 148 ، ح 3

ورود به صفحه اصلی بانک احادیث