تاریخ انبیاء (از آدم خلیفة اللّه (ع) تا خاتم رسول اللّه (ص))
تولد ابراهیم
در زمان نمرود، از روی ستارگان آینده را پیش بینی می کردند، یکی از پیشگویان و منجمان دربار نمرود، شخصی به نام آزر بود، که بعد از تولد ابراهیم از او نگهداری می کرد و ابراهیم او را پدر صدا می زد. چون جد مادری ابراهیم بود.(2)
قبل از اینکه ابراهیم به دنیا بیاید، آزر به نمرود گفت؛ من با توجه به حساب فلکی و حالات ستارگان، پیش بینی می کنم که به زودی شخصی به دنیا می آید که تو را و آئین تو را منسوخ می کند. او در همین سرزمین به دنیا خواهد آمد، اما هنوز به دنیا نیامده است.(3) نمرود با شنیدن این سخنان، به سربازان خود دستور داد تا میان زنان و مردان جدایی بیاندازند و هر زن بارداری را زیر نظر داشته باشند. آن زمان رسم بر این بود که زنان به
[87]
هنگام یائسگی از شهر بیرون می رفتند و بعد از اینکه این مدت تمام می شد دوباره به شهر باز می گشتند.
روزها و ماه ها گذشت و کودکان بسیاری به دست سربازان نمرود کشته شدند، ولی در این میان که مادر ابراهیم باردار بود، خداوند به گونه ای قرار نمود که هیچ از بارداری مادر ابراهیم مشخص نبود و کسی از بارداری او متوجه نمی شد. در زمان بارداری ابراهیم، پدر ابراهیم از دنیا رفت و مادر ابراهیم تنها گشت، تا اینکه بارداری او به 9 ماهگی رسید.
مادر ابراهیم یائسگی را بهانه قرار داد و از شهر بیرون رفت و در غاری ابراهیم را به دنیا آورد و بعد از چند روز کودک را در آن غار به دستور پروردگار تنها گذاشت و دهانه غار را با سنگ پوشاند، و به شهر بازگشت تا کسی متوجه وضع حمل او نگردد. خداوند با قدرت بی انتهای خود، از سرانگشتان کودک، شیری فراوان برای تغذیه آن کودک فراهم کرد و کودک با مکیدن شصت خود سیراب می گشت. او دومین پیامبر اولوالعزم می باشد که در روز اول ذی الحجه، سه هزار و سیصد و بیست و سه سال بعد از هبوط آدم به دنیا آمد.(1)
2 - داستان پیامبران، ص 56؛ قصه های قرآن، ترجمه زمانی، ص 64.3 - همان، ص 56.1 - ناسخ التواریخ.