تاریخ انبیاء (از آدم خلیفة اللّه (ع) تا خاتم رسول اللّه (ص))
نَسَب نوح
از ادریس نبی پسری بنام (متو شلخ) به دنیا آمد و نوح فرزند متوشلخ بود. در جای دیگر آمده که لمک پدر نوح و قینوش مادر ایشان بوده است.(2) نام اصلی نوح در روایات مختلف ذکر شده در بعضی «عبدالغفار» و در برخی «عبدالملک» و در بعضی
[45]
«عبدالاعلی» است(1) و علت اینکه او را نوح خواندند کثرت نوحه و گریه آن حضرت بوده است.(2) بیانش فصیح و گفتارش روان و منطقش نیرومند بود که وحی الهی نیز به منطق نیرومند و بیان فصیح او کمک می کرد.
اولین پیامبر بعد از ادریس، در واقع نوح، نوه ادریس می باشد نوح در سال رحلت حضرت آدم به دنیا آمد. و آمده است که 1642 سال بعد از هبوط آدم متولد شده است.(3)
نوح هنگامی که به پیامبری برگزیده شد چهارصد سال داشت. حضرت نوح اولین پیامبر اوالوالعزم بود که خداوند او را با کتاب و شریعتی جداگانه به سوی همه مردم آن روز مبعوث فرموده بود. و کتاب او نخستین کتابی است که مشتمل بر احکام الهی بوده و شریعتش نیز نخستین شریعتها بوده است.
نوح پیغمبر دومین پدر نسل کنونی انسانها است که نَسَبِ آنها به او باز می گردد و همگی از نسل اویند چنانچه خدای بزرگ در سوره صافات فرموده؛
«و نژاد او را باقیماندگان (روی زمین) کردیم.»(4)
و بجز آدم و ادریس که قبل از وی بودند سایر پیامبران الهی نَسَبِشان به او منتهی می گردد. و از اوصافی که خداوند در قرآن او را به آن نام وصف کرده، شکرگزاری و سپاسگزاری او بوده که در سوره اسراء فرموده؛
«بدرستی که او بنده ای شاکر بود.»
و در تفسیر این آیه شریفه در قرآن مجید آمده که هرگاه جامه ای می پوشید یا خوراکی می خورد یا آبی می نوشید خدا را شکر می کرد و در آغاز «بسم اللّه » و در پایان «الحمدللّه » می گفت.
ایشان گندم گون، چشم هایی بزرگ، ساق هایی باریک، نافی بزرگ، ریش دراز و قامتی بلند و تنی نیرومند داشت و 850 سال بعد از زندگی در میان قومی بت پرست به
[46]
پیغمبری برگزیده شد.(1)
2 - تاریخ انبیاء، عمادازده، ص 199.1 - حیوة القلوب، علامه مجلسی، ص 124.2 - قصه های قرآن، رضوی، ص 58.3 - ناسخ التواریخ.4 - خلاصه تاریخ انبیاء، ص 20.1 - تکیه گاهان خسته دل، ص 23.