جاذبه های گردشگری لردگان

جاذبه های گردشگری لردگان

تنگ زندان

تنگ زندان در موقعیت جغرافیایی N314121 E505845 در استان چهار محال و بختیاری واقع است. منطقه حفاظت شده سبزكوه با مساحت 54 هزار و 291 هكتار در چهارمحال و بختياري واقع شده است .دره تنگ زندان سبزکوه در این منطقه یکی از مرتفع ترین و خشن ترین کوه های این استان بین شهرستان های اردل، لردگان و بروجن قرار دارد و دارای چشم اندازهای طبیعی، مرتعی، جنگلی و کوهستانی است . به دلیل شیب زیاد و نبود راه مالرو، كه حتي اجازه ورود به عشاير را نمي دهد شاید تنها نقطه بکر استان باشد. این دره زیبا حدود ۱۰ آبشار مرتفع را در دل خود جای داده است که آبشارهای آتشگاه ، دره عشق ، تونل کوهرنگ و تنگ زندان از مهم ترین و زیباترین آنها هستند.

تنگ زندان مجموعه اي زيبا از كوهستان ،‌آبشار ، جريان آب ،گياهان خودرو و حيات وحش است .آبشار 100 متري تنگ زندان با هشت آبشار كوچك در شمال منطقه حفاظت شده سبزكوه قراردارد که بزرگترین آبشار ایران بوده و در بين بومي هاي منطقه به آبشار دودي يا ‘كروديكن’ معروف است که پس از سرازير شدن از دل صخره در نهايت به رودخانه سبزكوه مي ريزد و در ادامه به رودخانه کره بس می پیوندد.

بهترين فصل سفر به اين منطقه از ارديبهشت تا مرداد ماه مي باشد و در اين زمان خصوصا در بهار ، طبيعت آن بسيار زيباتر و خطرات آن بسیار کمتر است. در ماههای دیگر سال سرما یا گرمای شدید ، کمبود آب در منطقه، کوتاه بودن طول روز خصوصا در زمستان ، احتمال گم کردن راه و نشانه ها ، خطر ریزش سنگ و سنگریزه هنگام نا آرامی آسمان ، همگی دلیل بر نامناسب بودن زمان اجراست.

به منظور رسیدن به منطقه 2 مسیر کلی داریم : مسیر 1 که به ترتیب از فرخ شهر ، بروجن ، گندمان ، گردنه مروارید در جاده لردگان ،کنارک صفلی و منارک علیا ، مورچگان و وستگان گذشته و مسیر 2 که به ترتیب از شهرک ، طاقانک ، شمس آباد ، خراجی ، شلمزار ، گهرو و…..می گذرد .. پس از گذر از روستاها جاده خاکی می شود . در نهایت هر دو مسیر در جاده خاکی به هم پیوسته یکی می شوند . جاده را ادامه می دهیم تا جایی که باید از میان رود خانه ای که در تابستان کم آب یا خشک است عبور کنیم و از میان باغات سیب روبه روی جاده که روی یک تپه هستند رد شویم.هم‌چنین یک نکته ای که باید در نظرگرفت این است که وقتی به اخرین روستا که وستگان است رسیدیم نزدیک به آخر آبادی وقبل از پل درست در کنار آخرین خانه آبادی جاده خاکی سمت چپ ما وجود دارد که باید وارد آن شویم وجاده خاکی را ادامه دهیم.

در 18 کیلومتری روستای وستگان که در جاده خاکی پیموده می شود سمت چپ ما یک تابلوی زرد رنگ و جود دارد که روی آن نوشته شده (منطقه حفاظت شده سبزه کوه) در کنار این تابلو یک راه به سمت چپ می رود که از اینجا ۲۳ کیلومتر تا آخرین جایی که ماشین رو است مسافت داریم . حدودا یک کیلومتر که جلوتر برویم تعاونی روستائی عشایری نشان دیگری برای مسیریابی صحیح است .بعد از گذشتن از تعاونی حدود 5 دقیقه یک چشمه در سمت چپ ما وجود دارد. از منطقه عشایری چهارطاق نیز عبور می کنیم. در این مسیر و بیشتر در آخر مسیر راه های انحرافی وجود دارد که مسیر ماشینهای عشایری است . باید فقط در مسیر اصلی حرکت کرد و در دو راهی ها به سمت راست می رویم تا جایی که مسیر تمام شود. این آخرین جایی است که ماشین می تواند تردد کند.

توجه: این منطقه بسیار صعب العبور است و نیاز به امکانات فنی و راهنمای محلی دارد. همراه بردن کودکان، سالمندان و زنان باردار به هیچ عنوان توصیه نمیگردد.









تپه کندر

یکی از جاذبه های باستانی بخش فلارد تپه ایست به نام کندر که در گویش محلی به آن تل کندرمی گویند. این تپه مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان است و در شهرستان لردگان، بخش فلارد، روستای کندر واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۴ فروردین ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۲۴۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است . بر فراز تپه سکوتی ژؤف حکم فرماست . در زمان های دور خانه های این منطقه به صورت مطبق روی هم بنا شده بودند و در طول تاریخ آرام آرام خراب شده و این تپه به این صورت شکل گرفته است .





آبشار کرودی کن

در دره تنگ زندان در منطقه حفاظت شده سبزه کوه روبری قله کلار این آبشار قرار دارد.کرودی کن در زبان محلی مرکب از کلمه های کر به معنای مه و دی به معنای دود است نامی زیبا برای این آبشار ریزش آب از ارتفاع بالا و باد باعث معلق شدن ذرات ریز آب در آسمان می شود. این آبشار در 55 کیلومتری شمال لردگان در استان چهار محال و بختیاری قرار دارد. این آبشار در بین دیواره های سنگی بلندی از دو طرف در میان دره ای عمیق واقع شده است. به دلیل سختی دسترسی به این مسیر نام این دره تنگ زندان گذاشته شده كه مجموعه اي زيبا از كوهستان ،‌آبشار ، جريان آب ،گياهان خودرو و حيات وحش است ،‌چند صباحي بيش نيست كه به شكل اتفاقي طي يك گشت هوايي نقاب از رخ زيباي بي مثال خود باز كرد و الان تنها گردشگران و كوهنورداني كه خستگي سفري چند روزه از ميان صخره ها و ناهمواريهاي كوهستان را به جان مي خرند ، مي توانند حظ بصرازاين قطعه گمشده بهشت زميني را در ضمير خاطره يا چشم تنگ دوربينهاي تصويربردار خود جاودانه كنند. مسير این آبشار از طريق کره بست و پل خدا آفرين است. ارتفاع آن بسيار بلند و منظرۀ آن بسيار ديدني و جالب است.

طول كلي آبشار 120 متر است و طي دو مرحله 50 و 70 متري سرازير مي شود. حجم آب فروريخته از بالاي آبشار باعث پخش شدن قطرات و ذرات بسيار ريزي در فضا مي شود همچون مه يا دود سفيد رنگي كه تمام فضاي اطراف آن را مي پوشاند و باعث عدم دسترسي نزديك به آبشار مي شود. بطوريكه از فاصله حدود 100 متري آبشار بايد به آن نگريست يا عكسبرداري نمود. و براي كمي نزديك شدن بايد پوشش كامل ضد آب، پانچو يا باراني بر تن داشت. سبزه ها و خزه هاي نزديك آبشار كه همان ذرات پاشنده معلق در فضا عامل رويش آنها هستند باعث لغزنده بودن محيط گشته و بايد بسيار مراقب بود تا حادثه اي براي افراد پيش نيايد. 10 آبشار مرتفع در دره تنگ زندان سبزكوه واقع گرديده كه بدليل شيب زياد و نبود راه مالرو مشخص، حتی عشایر نیز قادر به گذر از آن نیستند.

هزاردره کوهستانی بلند است که به تقریب در بخش مرکزی زاگرس در جنوب غرب کشور عزیز ایران واقع گردیده است. این کوهستان در شرق استان چهارمحال و بختیاری قرار گرفته و موقعیت جغرافیایی قله اصلی آن در 31 درجه و 46 دقیقه و 35 ثانیه عرض شمالی و 51 درجه و 1 دقیقه و 46 ثانیه طول شرقی واقع شده است. از نظر تقسیم بندی جغرافیای سیاسی بخش جنوبی کوهستان هزار دره در بخش مرکزی شهرستان لردگان و بخش شمالی آن در شهرستان بروجن قرار گرفته است.

کوه هزار دره از شمال و شمال خاوری به کوه چرو و دشت گندمان، شمال غرب به سبزکوه و در دامنه جنوبی آن رودخانه کره بس در جریان است. تنگ معروف دز یا زندان با آبشار و چشمه مشهور “کرودی کن” هزار دره را از سبزکوه جدا می کند. روستاهای پیرامون و نزدیک هزار دره از سوی شرق سرپیر، از شمال شرقی مورچگان و وستگان و از جنوب روستای دو مکان و برجویی هستند.

به نظر می رسد نام هزار دره از فراوانی دره های کوچک این کوهستان برگرفته شده است. در نزد برخی از کوچ نشینان و مردم محل هزار دره شامل دو کوه هزار دره پایین و بالا است که برخی به اشتباه هزار دره پایین را سبزکوه می خوانند در حالیکه سبزکوه در شمال باختری هزاردره و تنگ دز واقع گردیده است. کوهستان هزار دره بیش از 17 قله بالای 3600 متر ارتفاع دارد. بلندای قله اصلی هزار دره 3874 متر از سطح آبهای آزاد ارتفاع دارد .

از نظر زمین ساخت صحفه ای انطباق گسله دوپلان- سبزکوه – هزار دره با لبه جنوبی این کوهستان و همچنین گذر گسله چرو – کلار در راستای عمومی کوههای منطقه یعنی شمال باختر – جنوب خاوردر شمال شرقی کوهستان هزار دره نشان دهنده فعالیتهای شدید و فشارهای فراوان در طی حرکت های نهایی زمین ساختی اواخر دوران سوم زمین شناسی (پلیوستوسن) در منطقه است که سبب شده این کوهها را به صورت یک بلوک بالا آورده (گرابن) و در راستای خلاف جهت ساعت چرخانده و و بر روی سمت مقابل جنوبی رورانده شود. لبه های این بلوک را کوههای هزار دره ، چرو ، کلار ، سبزکوه و کوه لجی تشکیل می دهد.

از مهمترین ویژگیهای کوه هزار دره وجود دره های فراوان که هم در تشکیلات زمین شناسی آهکی و هم مارن ها چنین دره های کوچک و فراوان را می توان مشاهده کرد. در واقع مقاومت کم سنگهای مارنی در برابر فرسایش و همچنین عامل هایی دیگر (مانند حرکت بهمن های برفی و آب ناشی از ذوب برفها، شیب تند دامنه ها ، کاهش پوشش گیاهی و غیره) قدرت فرایندهای فرسایشی را بیشتر کرده و چنین شکل هایی را بوجود آورده است . علاوه بر آن انحلال و ساختار زمین ساختی را نیز به عنوان عوامل شکل گیری دره های کوچک بسیار در سنگ های آهکی بایستی به آنها اضافه کرد. اختلاف ارتفاع بسیار زیاد (2500متر) در فاصله ای کوتاه از دیگر ویژگیهای هزار دره است.

گذر خط گسله از لبه دامنه جنوبی تا جنوب غربی کوهستان هزار دره و بریدگی رودخانه کره بس در پای آن سبب گردیده شیب این دامنه بسیار تند و در بسیاری از قسمت ها به صورت دیواره ها ، پرتگاه ها و صخره های سترگ رخ بنماید. به همین خاطر صعود از دامنه های جنوبی بسیار مشکل و فنی بوده ، اما توان طبیعی بسیار مناسبی را برای ماجراجویان ماهر و خبره فراهم می کند. دامنه های شمالی این کوهستان شیب ملایم تر دارند و مسیر مناسب برای صعود عمومی از این بخش انجام می گیرد.

منطقه بارز و شوارز

منطقه بارز در قسمت جنوب غربی استان چهارمحال وبختیاری واقع شده ودرست مابین سه استان خوزستان،کهکیلویه و بویراحمد،و چهار محال و بختیاری واقع شده است. بارز در حقیقت مجموعه ای از چند روستاست و بیشتر مردم بارز و شوارز را باهم می شناسند .

منطقه بارز و شوارز در فاصله 250 کیلومتری جنوب غرب شهرکرد قرار دارد و منطقه ای زیبا ، تاریخی و سرشار از نعمات خداوندی است.این متطقه در حاشیه روستای خرسان و کوه قارون واقع شده و سالیان پیش محل عبور تجار وایلات وعشایر بوده است .در این منطقه آثار تاریخی قلعه ای به چشم می خورد که مردم منطقه معتقدند متعلق به زمان ساسانیان است.به هر حال دیدن این منطقه بکر برای هر بیننده ای خالی از لطف نیست.

منطقه حفاظت شده سبزکوه

 منطقه حفاظت شده سبزکوه در فاصله 150 کیلومتری شهرکرد (مرکز استان چهارمحال و بختیاری) و 30 کیلومتری شهر لردگان قرار دارد. این منطقه با مساحت 56308 هکتار، در شهرستان‌های بروجن، لردگان و کیار استقرار یافته‌ است.

منطقه حفاظت شده سبزکوه از سال 1365 خورشیدی به دلیل دارا بودن پتانسیل‌های غنی گیاهی و جانوری و توپوگرافی ویژه، به عنوان «منطقه شکار ممنوع» تحت حفاظت قرار گرفت و پس از آن در سال 1369 خورشیدی به عنوان «منطقه حفاظت شده» به تصویب شورای عالی حفاظت محیط زیست رسید.

منطقه حفاظت شده سبزکوه از نظر توپوگرافی دارای سیمای کاملاً کوهستانی می‌باشد. حداکثر ارتفاع این منطقه 3870 متر و کمترین ارتفاع آن 1120 متر از سطح دریا به ثبت رسیده است. این منطقه دارای دره‌های عمیق و آبشارهای متعدد می‌باشد.

منطقه حفاظت شده سبزکوه دارای آب و هوای نیمه مرطوب با تابستان‌های گرم و خشک و زمستان‌های سرد می‌باشد. میانگین بارش سالانه این منطقه از 400 تا 800 میلی‌متر متغیر بوده و میانگین دمای سالانه آن 14/2 درجه سانتی‌گراد است. در ارتفاعات این منطقه قله‌های برفگیر دیده می‌شود.

در منطقه حفاظت شده سبزکوه بیش از 272 گونه گیاهی از 50 خانواده و 174 جنس شناسایی شده است که از این میان می‌توان به گونه‌هایی چون گون گزی، گون کتیرایی، گندمیان، زالرالک، بادام، گوش بره، ارس، کیکم، دافنه شن و جنگل‌های بلوط اشاره نمود.

پوشش گیاهی متنوع منطقه حفاظت شده سبزکوه، زیستگاه‌های مختلفی را برای انواع جانوران فراهم ساخته است (البته نوع پوشش جانوری از شرایط توپوگرافی و اقلیم منطقه نیز متأثر می‌باشد). منطقه حفاظت شده سبزکوه زیستگاه حدود 24 گونه پستاندار، 21 گونه خزنده، 4 گونه دوزیست و 12 گونه ماهی می‌باشد. پوشش جانوری این منطقه عبارتست از کل و بز، پلنگ، گربه وحشی، کفتار، راسو، رودک، خرس قهوه‌ای، سنجاب ایرانی، روباه، شغال، پایکا، خفاش، تَشی، شنگ، خارپشت، گراز، خرگوش، گرگ، انواع چکاوک، انواع گنجشک، جغد، هدهد، کبوتر چاهی، کبوتر کوهپایه‌ای، کبک، کبک دری، تیهو، دلیجه، عقاب طلایی، جی‌جاق، سارگپه، کلاغ ابلق، زاغی، کلاغ نوک قرمز، کلاغ نوک زرد، مار جعفری، مار پلنگی، انواع مارمولک، انواع لاک‌پشت، مار قیطانی، شترمار، افعی و تیرمار.

رودخانه ونک که از پیوستن رودخانه کره بس تشکیل شده و از داخل منطقه عبور می‌کند، تنها رودخانه این منطقه می‌باشد. دو چشمه بزرگ همچون تنگ زندان (معروف به آبشار تنگ زندان) و چشمه آب سفید با دِبی قابل توجه، تغذیه‌کننده این رودخانه می‌باشند. علاوه بر این چشمه‌های دیگری نیز در گوشه و کنار منطقه یافت می‌شوند که نقش مهمی در تأمین آب آشامیدنی وحوش منطقه دارند.

راه دسترسی آسفالته، فضای سبز و آب آشامیدنی، از تسهیلات و امکانات این منطقه است. دسترسی به این منطقه از طریق جاده آسفالته و خاکی پاسگاه برجوئی، از طریق جاده خاکی سر پیر، از طریق جاده آسفالته بروجن به لردگان، جاده آسفالته لردگان به معدن و معدن به دورک و جاده آسفالته حیدرآباد از طریق شهر ناغان و جاده خاکی وستگان از طریق روستای وستگان و جاده خاکی تنگ زندان جاده خاکی حیدرآباد به دم‌آب و تنگ لاغر و جاده خاکی روستای چاه گاه، میسر می‌باشد.

چشمه سندگان

چشمه سندگان دارای آبی گواراست و در اطراف آن درختان سرسبز و درختان سیب روییده‌اند که این امر سبب شده است این منطقه از نقاط گردشگری شهرستان لردگان به شمار رود. در مجاورت این چشمه استخر پرورش ماهی سردآبی راه‌اندازی شده و زیبایی این مکان را دوچندان نموده است.







پارک جنگلی پروز

پارک جنگلی پَروَز در 50 کیلومتری شهرستان لردگان و 155 کیلومتری شهرکرد (مرکز استان چهارمحال و بختیاری) قرار دارد.

گردشگاه زیبای پروز با طبیعت بهشت‌گونه خود و قرارگیری در امتداد دره‌ای سرسبز، سالانه میزبان هزاران گردشگر از داخل و خارج استان می‌باشد. محیط دنج و خلوت، سایه درختان بلند و قد برافراشته، چشمه‌های زلال، شالیزارهای سرسبز و درختان جنگلی پیرامون آن، از ویژگی‌های جالب توجه این گردشگاه به شمار می‌روند. جاده آسفالته، فضای سبز، سکوی نشیمن، سرویس بهداشتی، پارکینگ و دسترسی به واحدهای اقامتی لردگان، مهم‌ترین زیرساخت‌های این منطقه زیبا و دلنشین است.

آبشارهای منطقه حفاظت شده سبزکوه

در منطقه حفاظت شده سبزکوه که در فاصله 150 کیلومتری شهرکرد (مرکز استان چهارمحال و بختیاری) و 30 کیلومتری شهر لردگان واقع شده است، تعدادی آبشار پرآب و دیدنی به نام‌های تنگ زندان و معدن وجود دارند.

منطقه حفاظت شده سبزکوه با مساحت 56308 هکتار در در شهرستان‌های بروجن، لردگان و کیار واقع شده و دارای چشم‌اندازهای طبیعی، مرتعی، جنگلی و کوهستانی می‌باشد.

آبشار معدن

    خانه استان ها و شهرها چهارمحال وبختیاری لردگان آبشار معدن

بلیط هواپیما تور خارجی

آبشار معدن

فیلتر مطالب بر اساس :

    لردگان جاذبه های لردگان هتل های لردگان رستوران های لردگان روستاهای لردگان غذاهای محلی لردگان صنایع دستی لردگان

آبشار معدن لردگان در موقعیت جغرافیایی E505441 N314258 در استان چهارمحال و بختیاری واقع است. آبشار معدن نيز يکي ديگر از آبشارهاي پرآب اين منطقه است که در نزديکي روستاي معدن و در ميان صخره هاي کوهستاني منطقه واقع شده است. ایلامی ها در استخراج فلزات تبحر داشته اند . یکی از معادن مس آنها در روستای معدن در لردگان و معدن کبالت یکی از معادن استراتژیک دنیاست . این روستا در فاصله پنجاه کيلومتري شمال لردگان واقع است.

استان چهارمحال و بختياري به واسطه واقع شدن در ميان کوه هاي زيباي زاگرس و برخورداري از رودهاي پرآب خروشان، داراي بکرترين و نادرترين مناظر طبيعي ايران است. منطقه طبیعت گردی ارمند با عبور از روستای دوپلان در این مسیر آغاز و مسیر انتهای این مسیر با روستای معدن در این استان خاتمه می یابد. روستای دو پلان از جمله روستاهایی است که در این مسیر با وجود عبور رودخانه کارون کمپینگ رفتینگ، فعالیتهای ورزشی بانجی جامپینگ (سقوط آزاد ) از دره عمیق که در روستای دوپلان وجود دارد صورت می گیرد.

بعد از این روستا مسیر تاریخی دز پارت که این راه قدیمی ترین ایل راهه منطقه است مشاهده می شود و قدمت این ایل راه به دوره اتابکان می رسد که محل عبور قسمیتی از عشایر بختیاری است. در این منطقه، منطقه حفاظت شده سبز کوه بین شهرستانهای لردگان، بروجن و اردل واقع شده که سیمای منطقه کاملا کوهستانی است.

چشمه برم

جوشش چشمه های مصفای برم در مرکز شهر لردگان ، گردشگاهی با همین نام را به وجود آورده است . این چشمه علاوه بر تامین آب کشاورزی ، یکی از سر شاخه های کارون به حساب می آید و چشم انداز زیبایی را برای شهر لردگان به وجود آورده است .

آبشار آتشگاه

آبشار آتشگاه در 190 کیلومتری شهرکرد، ۴۰ کیلومترى شهر لردگان، پس از روستاهاى میلاس و سردشت شوش در روستاى آتشگاه قرار دارد

این آبشار زیبا که به آبشار مینیاتوری شهرت دارد یکی از بی‌نظیرترین جاذبه‌های طبیعی و گردشگری ایران به شمار می‌رود. آبشار با حرکت مواج خود سکوت منطقه را می‌شکند و بی‌بدیل‌ترین جلوه‌های طبیعی را رقم می‌زند.

مسیر این آبشار از محل چشمه تا اتصال به رودخانه خرسان را فضای سرسبز از انواع درختان و گیاهان جنگلی فراگرفته است. شیب زیاد و پستی و بلندی‌های دره، آبشارهای کوچک متعددی را ایجاد کرده است.

رودخانه خرسان یکی از سرچشمه‌های اصلی رودخانه بزرگ کارون و از ارتفاعات برفگیر دنا و زاگرس مرکزی در جنوب استان اصفهان و شمال کهگیلویه و بویر احمد سرچشمه می‌گیرد و پس از الحاق چندین رود و چشمه دیگر در استان چهار محال بختیاری وارد استان خوزستان می‌شود.

جاده آسفالته‌، نشیمنگاه، آلاچیق، سرویس بهداشتی و دسترسی به روستاهای اطراف از امکانات موجود درآبشار آتشگاه لردگان است.

روستاى آتشگاه که خاطرات سرداران عیلامى را به یاد مى‌آورد،‌ دره‌‌اى تنگ و زیبا با خصوصیات بکر و طبیعى است. در میان دره، نهر خروشانى جارى است و سنگ‌هاى آهکى و گچى و درختان کهنسال گردو، چنار، بلوط و زبان‌گنجشک پیرامون آن را فرا گرفته‌اند و شیب زیاد و پستى و بلندى‌هاى جابجاى آن آبشارهاى کوچک متعددى را در طول ۳ کیلومتر ایجاد کرده است.

این منطقه آب و هوایى معتدل متمایل به گرم دارد و‌ در میان دره هوا به شدت خنک و روح‌‌افزا است و کمى تأمل در آن خستگى راه را از تن آدمى به در مى‌کند.

در فاصلهٔ‌ ۲۰۰ مترى دو آبشار نسبتاً بزرگ که هر هفته در ایام تعطیل پذیراى مسافران از راه رسیدهٔ دور و نزدیک است،‌ خودنمایى مى‌کنند که در پیوند با عناصر زیباى طبیعى مانند دره ، سبزه‌زار و اقلیم مناسب، ‌فضاى بسیار فرحبخشى را جهت گذران اوقات فراغت و تفرج فراهم مى‌آورند.

آبشار ادور

آبشار ادور لردگان در موقعیت جغرافیایی E5025 N3132 در استان چهارمحال و بختياري واقع است. این آبشار در 63 کیلومتری غرب شهرستان لردگان و در نزدیکی روستای بارز واقع است. “بارز” منطقه ای ست در جنوب غربی استان چهارمحال و بختیاری و حد واسط سه استان ” خوزستان، چهار محال بختیاری و کهگیلویه و بویراحمد. به وسیله ی رودخانه ی “خرسان” از” استان چهار محال و بختیاری ” جدا می شود ولی جزء روستاهای شهرستان لردگان محسوب می شود. بارز یکی از مهم ترین و زیباترین مناطق گردشگری استان محسوب می شود و در حافظه ی مردم استان با عنوان “بارز و شوار” شهرت پیدا کرده است.

مردم این منطقه عموما کشاورز و دامپرور هستند و از مناطق عشایر نشین استان چهار محال و بختیاری محسوب می گردد هر چند که در امروزه بیش تر یکجا نشینی اختیار کردند ولی تعدادی از خانوارها هنوز به دامپروری اشتغال دارند. شهرت بارز بیشتر به دلیل برخورداری این منطقه از زیبایی های طبیعی که شامل رودخانه ی خرسان، مزارع برنجکاری و گندمزارها، جنگلهای به هم تنیده ی بلوط و مهم تر از همه نزدیکی به “کوه غارون” و چشمه سارهای زیبا می باشد.

بارز در جغرافیای استان از مناطق گرمسیری ست که در دامنه ی کوه غارون واقع شده است. به لحاظ آثار کشف شده و قابل مطالعه می توان قدمتی سه هزار ساله برای آن متصور شد و چه بسا بیش از این نیز قدمت تاریخی داشته باشد . در وجه تسمیه ی آن بعضی از مردم آن را بر گرفته از کلمه ی “باج” می دانند که به نظر می رسد نیاز به تحقیق بیشتری در این زمینه هست. از آنجایی که ساکنان اصلی این منطقه معروف به” برزی ” هستند و حتی نام خانوادگی برزی دارند می توان با توجه به اینکه کلمه ی” برز” و” برزگر” هم ریشه هستند و شواهد نیز دال بر این هستند که در این منطقه کشاورزی همیشه رواج داشته پس احتمال اینکه نام روستا از برزگر و برز ماخوذ شده باشد بیش تر است.

 معرفی استان چهارمحال و بختیاری