حدیث در مورد برکت|حدیث رزق و روزی

 

حدیث (2) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِذا دَخَلَ اَحَدُكُم بَيتَهُ فَليُسَلِّم، فَاِنَّهُ يُنزِلُهُ البَرَكَةَ وَ تُؤنِسُهُ المَلائِكَةُ؛

 هرگاه يكى از شما به خانه خود وارد مى‏ شود، سلام كند، چرا كه سلام بركت مى ‏آورد و فرشتگان با سلام دهنده انس مى‏ گيرند.

علل الشرايع ج 2، ص 583، ح 23

 

 

حدیث (3) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

باكِروا طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَكَةٌ وَ نَجاحٌ؛

 در پى روزى و نيازها، سحر خيز باشيد؛ چرا كه حركت در آغاز روز، [مايه] بركت و پيروزى است.

 

نهج الفصاحه ص 371 ، ح 1078

 

 

حدیث (4) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

إِنَّ لِكُلِّ امْرِئٍ رِزْقاً هُوَ يَأْتِيهِ لَا مُحَالَةَ فَمَنْ رَضِيَ بِهِ بُورِكَ لَهُ فِيهِ وَ وَسِعَهُ وَ مَنْ لَمْ يَرْضَ لَمْ يُبَارَكْ لَهُ فِيهِ وَ لَمْ يَسَعْهُ إِنَّ الرِّزْقَ لَيَطْلُبُ الرَّجُلَ كَمَا يَطْلُبُهُ أَجَلُه‏

هر كس روزى‏اى دارد كه حتما به او خواهد رسيد. پس هر كس به آن راضى شود، برايش پُر بركت خواهد شد و او را بس خواهد بود و هر كس به آن راضى نباشد، نه بركت خواهد يافت و نه او را بس خواهد بود. روزى در پى انسان است، آن‏گونه كه اجلش در پى اوست.

اعلام الدين ص 342

 

 

حدیث (5) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اَلصَّلاةُ مِن شَرائِعِ الدّينِ وَ فيها مَرضاةُ الرَّبِّ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هِىَ مِنهاجُ النبياءِ وَ لِلمُصَلّى حُبُّ المَلائِكَةِ وَ هُدىً و ايمانٌ وَ نورُ المَعرفَةِ وَ بَرَكَةٌ فِى الرِّزقِ؛

نماز، از آيين‏ هاى دين است و رضاى پروردگار، در آن است. و آن راه پيامبران است. براى نمازگزار، محبت فرشتگان، هدايت، ايمان، نور معرفت و بركت در روزى است.

خصال ص 522، ح 11

 

 

حدیث (6) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

كُلوا جَميعا وَ لا تَفَرَّقوا فَاِنَّ البَرَكَةَ مَعَ الجَماعَةِ؛

با هم غذا بخوريد و پراكنده نباشيد، كه بركت با جماعت است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 63، ص 349 ، ح 9

 

 

حدیث (7) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

 

 

 إِذَا وُضِعَتِ الْمَائِدَةُ حَفَّتْهَا أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَكٍ فَإِذَا قَالَ الْعَبْدُ بِسْمِ اللَّهِ قَالَتِ الْمَلَائِكَةُ بَارَكَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فِي طَعَامِكُمْ ثُمَّ يَقُولُونَ لِلشَّيْطَانِ اخْرُجْ يَا فَاسِقُ لَا سُلْطَانَ لَكَ عَلَيْهِمْ

 

هرگاه سفره پهن مى‏ شود، چهار هزار فرشته در اطراف آن گرد مى ‏آيند. چون بنده بگويد: «بسم اللّه‏» فرشتگان مى‏ گويند: «خداوند، به غذايتان بركت دهد!» سپس به شيطان مى‏ گويند: «اى فاسق! بيرون شو. تو بر آنان، راه تسلّط ندارى».

كافى(ط-الاسلامیه) ج 6، ص 292، ح 1

 

 

حدیث (8) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

 

 أعظم النّساء بركة أقلّهن مؤنة

 

 از همه زنان پربركت ‏تر آنست‏ ، كه خرجش كمتر باشد

 

نهج الفصاحه ص 222 ، ح 357 {شبیه این حدیث در مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 14 ، ص 162 }

 

 

حدیث (9) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

رَحِمَ اللّه‏ُ اَبَا البَناتِ، اَلبَناتُ مُبارَكاتٌ مُحَبِّباتٌ وَ البَنونَ مُبَشِّراتٌ وَ هُنَّ الباقياتُ الصّالِحاتُ؛

رحمت خدا بر پدرى كه داراى دخترانى است! دختران، با بركت و دوست داشتنى ‏اند و پسران، مژده آورند. دختران باقيات الصالحات (بازماندگان شايسته)اند.

 مستدرك الوسایل و مستنبط المسایل  ج 15، ص 115، ح 17700

 

 

حدیث (10) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِعلَم اَنَّ الصِّدقَ مُبارَكٌ وَ الكِذبَ مَشئوم؛

 بدان كه راستگويى، پر بركت و دروغگويى، شوم است.

تحف العقول ص 14

 

 

حدیث (11) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِنَّ فِى الرِّفقِ الزّيادَةَ وَ البَرَكَةَ وَ مَن يُحرَمِ الرِّفقُ يُحرَمِ الخَيرَ؛

 

در مدارا، فزونى و بركت است، و هر كس از مدارا محروم باشد، از خير، محروم شده است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 119، ح 7

 

 

حدیث (12) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

عائِدُ المَريضِ يَخوضُ فِى البَرَكَةِ فَاِذا جَلَسَ انغَمَسَ فيها؛

عيادت كننده بيمار، در بركت فرو مى ‏رود و چون نزد بيمار بنشيند، در آن غوطه‏ ور مى‏ شود.

كنزالفوائد ج 1، ص 379

 

 

حدیث (13) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اَلرّوحُ وَ الرّاحَةُ وَ الفَلَجُ وَ الفَلاحُ وَ النَّجاحُ وَ البَرَكَةُ وَ العَفوُ وَ العافيَةُ وَ المُعافاةُ وَ البُشرى وَ النَّصرَةُ وَ الرِّضا وَ القُربُ وَ القَرابَةُ وَ النَّصر وَ الظَّـفَرُ وَ التَّمكينُ وَ السُّروُر وَ المَحَبَّةُ مِنَ اللّه‏ِ تَبارَكَ وَ تَعالى عَلى مَن اَحَبَّ عَلىَّ بنَ اَبى طالِبٍ عليه ‏السلام وَ والاهُ وَ ائتَمَّ بِهِ وَ اَقَرَّ بِفَضلِهِ وَ تَوَلَّى الأَوصياءَ مِن بَعدِهِ وَ حَقٌ عَلَىَّ اَن اُدخِلَهُم فى شَفاعَتى وَ حَقٌ عَلى رَبّى اَن يَستَجيبَ لى فيهِم وَ هُم اَتباعى وَ مَن تَبِعَنى فَاِنَّهُ مِنّى؛

آسايش و راحتى، كاميابى و رستگارى و پيروزى، بركت و گذشت و تندرستى و عافيت، بشارت و خرّمى و رضايتمندى، قرب و خويشاوندى، يارى و پيروزى و توانمندى، شادى و محبّت، از سوى خداى متعال، بر كسى باد كه على بن ابى طالب را دوست بدارد، ولايت او را بپذيرد، به او اقتدا كند، به برترى او اقرار نمايد، و امامانِ پس از او را به ولايت بپذيرد. بر من است كه آنان را در شفاعتم وارد كنم. بر پروردگار من است كه خواسته مرا درباره آنان اجابت كند. آنان پيروان من هستند و هر كه از من پيروى كند، از من است.

محاسن ص 152 ، ح 74

 

 

حدیث (14) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اَلبَرَكَةُ مَعَ اَكابِرِكُم؛

 بركت، با بزرگان شماست.

نهج الفصاحه ص 376 ، ح 1110 - جامع الأخبار(شعیری) ص 92

 

 

حدیث (15) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

شَهرُ رَمَضانَ شَهرُ اللّه‏ِ عَز َّو َجَلَّ وَ هُوَ شَهرٌ يُضاعِفُ اللّه‏ُ فيهِ الحَسَناتِ وَ يَمحو فيهِ السَّيِّئاتِ وَهُوَ شَهرُ البَرَكَةِ؛

 

 

ماه رمضان، ماه خداست و آن ماهى است كه خداوند در آن حسنات را مى‏ افزايد و گناهان را پاك مى‏ كند و آن ماه بركت است.

بحارالأنوار(بیروت) ج 93 ، ص 340، ح 78

 

 

حدیث (16) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

 الْبَيِّعَانِ بِالْخِيَارِ مَا لَمْ يَفْتَرِقَا فَإِنْ صَدَقَا وَ بَيَّنَا بُورِكَ لَهُمَا فِي بَيْعِهِمَا وَ إِنْ كَتَمَا وَ كَذَبَا مُحِقَ بَرَكَةُ بَيْعِهِمَا

خريدار و فروشنده، تا از يكديگر جدا نشده ‏اند، اختيار [فسخ معامله را] دارند. اگر راست بگويند و [عيب را] آشكار بگويند، داد و ستد براى هر دو، بركت خواهد داشت، و اگر [عيب را] بپوشانند و دروغ بگويند بركت داد و ستدشان خواهد رفت.

 

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 13 ، ص 298 ، ح 15410

 

 

حدیث (17) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

مَن حَبَسَ عَن اَخيهِ المُسلِمِ شَيئا مِن حَقِّهِ حَرَّمَ اللّه‏ُ عَلَيهِ بَرَكَةَ الرِّزقِ اِلاّ اَن يَتوبَ؛

هر كس چيزى از حقّ برادر مسلمان خود را نگه دارد [و به او ندهد]، خداوند، بركت روزى را بر او حرام مى‏ كند، مگر آن كه توبه كند [و جبران نمايد].

من لايحضره الفقيه ج 4، ص 15، ح 4968

 

 

حدیث (18) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

لا يَزالُ النّاسُ بِخَيرٍ ما اَمَروا بِالمَعروفِ وَ نَهَوا عَنِ المُنكَرِ وَ تَعاوَنوا عَلَى البِرِّ وَ التَّقوى فَاِذا لَم يَفعَلوا ذلِكَ نُزِعَت مِنهُم البَرَكاتُ وَ سُلِّطَ بَعضُهُم عَلى بَعضٍ وَ لَم يَكُن لَهُم ناصِرٌ فِى الارضِ وَ لا فِى السَّماءِ؛

تا وقتى مردم امر به معروف و نهى از منكر مى‏ كنند و يكديگر را در نيكى و تقوا، يارى مى ‏رسانند، در خير و نيكى ‏اند، آن‏گاه كه چنين نكنند، بركت‏ها از آنان گرفته مى‏ شود و بعضى بر بعض ديگر مسلّط مى ‏گردند و در زمين و در آسمان، هيچ ياورى نخواهند داشت.

تهذيب الاحكام(تحقیق خرسان) ج 6، ص 181، ح 373

 

 

حدیث (19) امام على عليه السلام:

اِنَّ لِلّدارِ شَرَفا وَ شَرَفُهَا السّاحَةُ الواسِعَةُ وَ الخُلَطاءُ الصّالِحونَ وَ اِنَّ لَها بَرَكَةً وَ بَرَكَتُها جَودَةُ مَوضِعِها وَسَعَةُ ساحَتِها وَ حُسنُ جِوارِ جيرانِها؛

خانه را شرافتى است. شرافت خانه به وسعت حياط (قسمت جلوى خانه) و هم‏نشينان خوب است. و خانه را بركتى است، بركت خانه جايگاه خوب آن، وسعت محوطه آن و همسايگان خوب آن است.

مكارم الاخلاق ص 125 و 126 - بحار الانوار(ط-بیروت) ج 73 ، ص 154

 

 

حدیث (20) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

 صَلَاةُ اللَّيْلِ مَرْضَاةٌ لِلرَّبِّ وَ حُبُّ الْمَلَائِكَةِ وَ سُنَّةُ الْأَنْبِيَاءِ وَ نُورُ الْمَعْرِفَةِ وَ أَصْلُ الْإِيمَانِ وَ رَاحَةُ الْأَبْدَانِ وَ كَرَاهِيَةٌ لِلشَّيْطَانِ وَ سِلَاحٌ عَلَى الْأَعْدَاءِ وَ إِجَابَةٌ لِلدُّعَاءِ وَ قَبُولٌ لِلْأَعْمَالِ وَ بَرَكَةٌ فِي الرِّزْقِ

نماز شب، موجب رضايت پروردگار، دوستى فرشتگان، سنت پيامبران، نور معرفت، ريشه ايمان، آسايش بدن‏ها، مايه ناراحتى شيطان، سلاحى بر ضدّ دشمنان، مايه اجابت دعا، قبولى اعمال و بركت در روزى است.

ارشاد القلوب(دیلمی) ص 191

 

 

حدیث (21) امام على عليه السلام:

شيعَتُنَا المُتَباذِلونَ فى وِلايَتِنا، اَلمُتَحابّونَ فى مَوَدَّتِنا اَلمُتَزاوِرونَ فى اِحياءِ اَمرِنا اَلَّذينَ اِن غَضِبوا لَم يَظلِموا وَ اِن رَضوا لَم يُسرِفوا، بَرَكَةٌ عَلى مَن جاوَروا سِلمٌ لِمَن خالَطوا؛

شيعيان ما كسانى‏ اند كه در راه ولايت ما بذل و بخشش مى‏ كنند، در راه دوستى ما به يكديگر محبت مى ‏نمايند، در راه زنده نگه داشتن امر و مكتب ما به ديدار هم مى‏ روند. چون خشمگين شوند، ظلم نمى‏ كنند و چون راضى شوند، زياده روى نمى‏ كنند، براى همسايگانشان مايه بركت‏ اند و نسبت به هم‏نشينان خود در صلح و آرامش ‏اند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 236 و 237، ح 24

 

 

حدیث (22) امام على عليه السلام:

اَلبَرَكَةُ فى مالِ مَن آتَى الزَّكاةَ وَ واسَى المُؤمِنينَ وَ وَصَلَ الاقرَبينَ؛

 بركت در مال كسى است كه زكات بپردازد، به مؤمنان مدد و يارى رساند و به خويشاوندان كمك نمايد.

تحف العقول ص 172

حدیث (23) امام على عليه السلام:

عِندَ فَسادِ النِّيَّةِ تَرتَفِعُ البَرَكَةُ؛

 هرگاه نيّت‏ها فاسد باشد، بركت از ميان مى ‏رود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 92 ، ح 1610

حدیث (24) امام على عليه السلام:

اِذا ظَهَرَتِ الجِناياتُ ارتَفَعَتِ البَرَكاتُ؛

هرگاه گناهان آشكار شوند، بركت‏ها از ميان مى ‏رود.

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 458 ، ح 10465

حدیث (25) امام حسن عليه السلام:

 لَوْ أَنَّ النَّاسَ سَمِعُوا قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَسُولِهِ لَأَعْطَتْهُمُ السَّمَاءُ قَطْرَهَا، وَ الْأَرْضُ بَرَكَتَهَا، وَ لَمَا اخْتَلَفَ فِي هَذِهِ الْأُمَّةِ سَيْفَانِ، وَ لَأَكَلُوهَا خَضْرَاءَ خَضِرَةً إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ

اگر مردم سخن خدا و پيامبرش را مى‏ شنيدند، آسمان بارانش را و زمين بركتش را به آنان مى‏ بخشيد و هرگز در اين امّت، اختلاف و زد و خورد پيش نمى ‏آمد و همه از نعمت سر سبز دنيا تا روز قيامت، برخوردار مى‏ شدند.

امالى(طوسى) ص 566، ح 1174

حدیث (26) امام حسين عليه السلام:

لَتَنْزِلَنَّ الْبَرَكَةُ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ حَتَّى إِنَّ الشَّجَرَةَ لَتَنْقَصِفُ بِمَا يَزِيد اللَّهُ فِيهَا مِنَ الثَّمَرَةِ، وَ لَتُؤْكَلَنَّ ثَمَرَةُ الشِّتَاءِ فِي الصَّيْفِ، وَ ثَمَرَةُ الصَّيْفِ فِي الشِّتَاءِ وَ ذَلِكَ قَوْلُهُ تَعَالَى وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى‏ آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَيْهِمْ بَرَكاتٍ مِنَ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ وَ لكِنْ كَذَّبُوا 

{در بيان آنچه هنگام ظهور امام زمان عليه ‏السلام رخ مى ‏دهد} بركت از آسمان به سوى زمين فرو مى ‏ريزد، تا آن‏جا كه درخت از ميوه فراوانى كه خداوند در آن مى‏ افزايد، مى‏ شكند. (مردم) ميوه زمستان را در تابستان و ميوه تابستان را در زمستان مى ‏خورند و اين معناى سخن خداوند است كه: (و اگر مردمِ آبادى‏ ها ايمان مى‏ آوردند و تقوا پيشه مى ‏كردند، بركت ‏هايى از آسمان و زمين به روى آنان مى‏ گشوديم، ليكن تكذيب كردند)

مختصر بصائر ص 140 و ص 141

حدیث (27) امام صادق عليه السلام:

اِنَّ النّاسَ يَستَغنونَ اِذا عُدِلَ بَينَهُم وَ تُنزِلُ السَّماءُ رِزقَها وَ تُخرِجُ الارضُ بَرَكَتَها بِاِذنِ اللّه‏ِ تَعالى ؛ 

اگر در ميان مردم عدالت برقرار شود، همه بى ‏نياز مى ‏شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى‏ فرستد و زمين بركت خويش را بيرون مى ‏ريزد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 3، ص 568، ح 6 {شبیه این حدیث در من لا یحضر الفقیه ج2 ، ص53 ، ح1677}

حدیث (28) امام صادق عليه السلام:

اَلبَرَكَةُ مِن قَبرِ الحُسَينِ بنِ عَلىٍّ عليه ‏السلام عَشَرَةُ اَميالٍ؛ 

تا ده ميل اطراف قبر حسين بن على عليه ‏السلام بركت است.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 98 ، ص116، ح 41

حدیث (29) امام على عليه السلام:

ايّاكُم وَ الحَلفَ فَاِنَّهُ يُنفِقُ السِّلعَةَ وَ يَمحَقُ البَرَكَةَ؛ 

از قسم خوردن بپرهيزيد، چرا كه كالا را تلف مى‏ كند و بركت را از بين مى ‏برد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 5، ص 162، ح 4

حدیث (30) امام صادق عليه السلام:

اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ قَسَمتَ لى مِن قِسمٍ اَو رَزَقتَنى مِن رِزقٍ فَاجعَلهُ حَلالاً طَيِّبا واسِعا مُبارَكا قَريبَ المَطلَبِ سَهلَ المَاخَذِ فى يُسرٍ مِنكَ وَ عافَيةٍ وَ سَلامَةٍ وَ سعادَةٍ اِنَّك عَلى كُلِّ شَىْ‏ءٍ قَديرٌ؛ َ

خدايا! بر محمّد و خاندان او، درود فرست و آنچه را برايم قسمت كرده و يا روزى نموده ‏اى، حلال، پاك، فراوان، با بركت، دست يافتنى و آسان به دست آمدنى قرار بده، با راحتى، عافيت، تندرستى و خوش‏بختى از سوى خود مقرر كن! به درستى كه تو بر هر چيز توانايى.

جامع الاسبوع ص 312

 

حدیث (31) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِعلَموا اَنَّ اللّه‏َ تعالى قَد فَرَضَ عَلَيكُم الجُمُعَةَ فَمَن تَرَكَها فى حَياتى وَ بَعدَ مَماتى وَ لَهُم اِمامٌ عادِلٌ اِستِخفافا بِها وَ جُحودا لَها فَلا جَمَعَ اللّه‏ُ شَملَهُ وَ لا بارَكَ لَهُ فى اَمرِهِ اَلا وَ لا صَلاةَ لَهُ اَلا وَ لا زَكاةَ لَهُ اَلا وَ لا حَجَّ لَهُ اَلا وَ لا صَومَ لَهُ اَلا وَ لا بَرَكَةَ لَهُ حَتّى يَتوبَ؛

بدانيد كه خداوند متعال نماز جمعه را بر شما واجب ساخته است پس آنان كه در زندگى و پس از مرگ من، از روى سبك شمردن و يا انكار، آن را ترك كنند، با وجود اين‏كه پيشواى عادلى دارند، خداوند وحدتشان نبخشد و در كارشان بركت ندهد، آگاه باشيد نه زكات، نه نماز، نه حج و نه روزه آنان پذيرفته است. بدانيد كه زندگى آنان بركتى نخواهد داشت، مگر توبه كنند.

عوالى اللالى ج 2، ص 54، ح 146

 

 

حدیث (32) امام كاظم عليه السلام:

مُشاوَرَةُ العاقِلِ النّاصِحِ يُمنٌ وَ بَرَكَةٌ وَ رُشدٌ وَ تَوفيقٌ مِنَ اللّه‏؛ 

مشورت با عاقلِ خيرخواه، خجستگى، بركت، رشد و توفيقى از سوى خداست.

تحف العقول ص 398

 

 

حدیث (33) امام هادى عليه السلام:

اِنَّ الحَرامَ لا يَنمى وَ اِن نَمى لا يُبارَكُ لَهُ فيهِ وَ ما اَنفَقَهُ لَم يُؤجَر عَلَيهِ وَ ما خَلَّـفَهُ كانَ زادَهُ اِلَى النّارِ؛

به راستى كه حرام، افزايش نمى ‏يابد و اگر افزايش يابد، بركتى ندارد و اگر انفاق شود، پاداشى ندارد و اگر بماند، توشه ‏اى به سوى آتش خواهد بود.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 5، ص 125، ح 7

 

 

حدیث (34) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِذا رَآى اَحَدُكُم مِن نَفسِهِ اَو مالِهِ اَو مِن اَخيهِ ما يُعجِبُهُ فَليَدعُ لَهُ بِالبَرَكَةِ فَاِنَّ العَينَ حَقٌ؛

 

هرگاه يكى از شما در خودش، يا مالش، يا برادرش، چيز جالب توجهى ديد، براى بركت يافتن آن دعا كند؛ زيرا چشم زخم، واقعيت دارد.

نهج الفصاحه ص 193 ، ح 206

 

 

حدیث (35) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

بَيتٌ لا صِبيانَ فيهِ لا بَرَكَةَ فيهِ؛

 

خانه‏ اى كه كودك در آن نباشد ، بركت ندارد.

نهج الفصاحه ص 374 ، ح 1096

 

 

حدیث (36) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

اِنَّ فِى الرِّفقِ الزّيادَةَ وَ البَرَكَةَ وَ مَن يُحرَمِ الرِّفقُ يُحرَمِ الخَيرَ؛

در مدارا، فزونى و بركت است، و هر كس از مدارا محروم باشد، از خير، محروم شده است.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 119، ح 7

 

 

حدیث (37) امام حسن عسکری علیه السلام:

 

المُومِنُ بَرَکَةٌ عَلی المُومِنِ وَ حُجَّةٌ  عَلی الکافر؛

مومن برای مومن برکت و برای کافر، اتمام حجت است.

 

تحف العقول ص489

 

 

حدیث (38) امام علی علیه السلام :

إنَّ الْعَبدَ إذا أرادَ أن يَقرَأَ أو يَعمَلَ عَمَلاً و يَقولُ... بِسمِ اللّهِ الرَّحمنِ الرَّحيمِ فَإنَّهُ يُبارَكُ لَهُ فيهِ؛

هر بنده ‏اى بخواهد چيزى بخواند يا كارى انجام دهد و بسم اللّه‏ الرحمن الرحيم بگويد، در كارش بركت داده مى ‏شود.

تفسير الإمام العسكرى عليه‏ السلام  ص 25

 

 

حدیث (39) رسول اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و ‏آله :

 

اِذا حَكَموا بِغَيْرِ عَدْلٍ اِرْتَفَعَتِ الْبَرَكاتُ؛

 

هنگامى كه به غير عدالت حكم كنند، بركت‏ها از بين مى ‏روند.

 

معدن الجواهر ص73

 

 

ورود به صفحه اصلی بانک احادیث