حدیث در مورد طول عمر

 

حدیث (3) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

صِلَةُ الرَّحِمِ وَ حُسنُ الخُلقِ وَ حُسنُ الجَوارِ يَعمُرانِ الدّيارَ وَ یَزِدْنَ فِى الأَعْمارِ؛

صله رحم، خوش اخلاقى و خوش همسايگى، شهرها را آباد و عمرها را زياد مى‏ كند.

نهج الفصاحه ص 544 ، ح 1839

 

 

حدیث (4) امام على علیه السلام :

بَرَكَةُ العُمرِ فى حُسنِ العَمَلِ ؛

 

بركت عمر در خوب انجام دادنِ كارهاست.

 

تصنیف غررالحکم و دررالکلم  ص 159 ، ح 3031

 

 

حدیث (5) امام صادق علیه السلام :

 

لَا تَدَعْ زِيَارَةَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ علیه السلام وَ مُرْ أَصْحَابَكَ بِذَلِكَ يَمُدُّ اللَّهُ فِي عُمُرِكَ وَ يَزِيدُ اللَّهُ فِي رِزْقِكَ وَ يُحْيِيكَ اللَّهُ سَعِيداً وَ لَا تَمُوتُ إِلَّا سَعِيداً [شَهِيداً] وَ يَكْتُبُكَ سَعِيدا

 

 

زيارت امام حسين علیه السلام را رها نكن و دوستان خود را هم به آن سفارش كن، كه در اين صورت، خداوند عمرت را طولانى و روزى‏ ات را زياد مى ‏كند و زندگى ‏ات را همراه با سعادت مى ‏كند و جز سعادتمند نمى ‏ميرى و نام تو را در شمار سعادتمندان، ثبت مى ‏كند.

كامل الزيارات ص 152

 

 

حدیث (6) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

 

مَنْ أُلْهِمَ الصِّدْقَ فِي كَلَامِهِ وَ الْإِنْصَافَ مِنْ نَفْسِهِ وَ بِرَّ وَالِدَيْهِ وَ وَصَلَ رَحِمَهُ أُنْسِئَ لَهُ فِي أَجَلِهِ وَ وُسِّعَ عَلَيْهِ فِي رِزْقِهِ وَ مُتِّعَ بِعَقْلِهِ وَ لُقِّنَ حُجَّتَهُ وَقْتَ مُسَاءَلَتِه

‏

به هر كس، راستگويى در گفتار، انصاف در رفتار، نيكى به والدين و صله رحم الهام شود، اجلش به تأخير مى‏افتد، روزيش زياد مى‏گردد، از عقلش بهره‏مند مى‏شود و هنگام سئوال [مأموران الهى] پاسخ لازم به او تلقين مى‏گردد.

اعلام الدين فی صفات المؤمنین ص 265

 

 

حدیث (7) امام صادق علیه السلام :

اِن اَحبَبتَ اَن يَزيدَ اللّه‏ُ فى عُمُرِكَ فَسُرَّ اَبَـوَيكَ ؛

 

اگر دوست دارى كه خداوند عمرت را زياد كند، پدر و مادرت را شاد كن.

وسایل الشیعه ج 18 ، ص 372 ، ح 23874 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 81 ، ح 85

 

 

حدیث (8) امام صادق علیه السلام :

تَجَنَّـبُوا البَوائِقَ يُمَدَّ لَكُم فِى العمارِ؛

 

از فتنه‏ ها و بدى‏ ها كناره بگيريد، تا عمرتان طولانى شود.

عيون أخبار الرضا علیه السلام ج 2، ص 36 ، ح 90

 

 

حدیث (9) امام صادق علیه السلام :

اِغسِلُوا اَيديَكُم قَبلَ الطَّعامِ وَ بَعدَهُ فَاِنَّهُ يَنفِى الفَقرَ وَ يَزيدُ فِى العُمُرِ؛

 

دست‏هايتان را قبل و بعد از غذا خوردن بشوييد، كه فقر را مى ‏بَرَد و بر عمر مى ‏افزايد.

محاسن ص 425 ، ح 225

 

 

حدیث (10) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَن اَرادَ الـبَقاءَ و لا بَقاءَ: فَليُباكِرِ الغَداءَ و َليُجَوِّدِ الحِذاءَ و َليُخَفَّفِ الرِّداءَ و َليُقِلَّ مُجامَعَةَ النِّساءِ. قيلَ يا رَسولَ اللّه‏ِ وَ ما خِفَّةُ الرِّداءِ؟ قالَ: قِلَّةُ الدَّينَ ؛

 

 

هر كس ماندگارى مى ‏خواهد ـ و البته ماندگارى [ابدى] وجود ندارد ـ بايد صبحانه را زودتر بخورد، كفش مناسب بپوشد، رداى (بالاپوش) خود را سبك كند و كمتر با زنان بياميزد. پرسيدند: اى پيامبر خدا! سبك بودن رَدا به چيست؟ فرمودند: به كم بودنِ بدهى.

من لايحضره الفقيه ج 3، ص 555، ح 4902

 

 

حدیث (11) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

اِذا غَضِبَ اللّه‏ُ تَعالى عَلى اُمَّةٍ ثُمَّ لَم يُنزِل بِهَا العَذابَ غَلَت اَسعارُها و قَصُرَت أعمارُها و لَم يَربَح تُجّارُها و لَم تَزكُ ثِمارُها و لَم تَغزُر اَنهارُها و حُبِسَ عَنها اَمطارُها و سُلِّطَ عَلَيها اَشرارُها؛

 

هرگاه خداوند متعال بر مردمى خشم بگيرد و بر ايشان عذاب نفرستد، اجناس آنها گران و عمرشان كوتاه مى‏ شود، بازرگانان آنها سود نمى ‏برند، ميوه‏ هايشان سالم نمى ‏ماند، رودخانه‏ هاى آنها پر آب نمى ‏گردد، باران از آنها دريغ مى‏ شود و بَدان آنان بر ايشان مسلّط مى ‏گردند.

من لايحضره الفقيه ج 1، ص 524، ح 1489

 

 

حدیث (12) امام صادق علیه السلام :

ثَلاثَةٌ اِن يَعلَمُهنَّ المُؤمِنُ كانَت زيادَةً فى عُمُرِهِ وَ بَقاءَ النِّعمَةِ عَلَيهِ:... تَطويلُهُ فى رُكوعِهِ وَ سجودِهِ فى صلاتِهِ وَ تَطويلُهُ لِجلوسِهِ عَلى طَعامِهِ اِذا اَطعَمَ عَلى مائِدَتِهِ وَ اصطِناعُهُ المَعروفَ اِلى اَهلِهِ؛

 

سه چيز است كه اگر مؤمن از آنها مطلع شود، باعث طول عمر و دوام بهره ‏مندى او از نعمت‏ها مى‏ شود: ... طول دادن ركوع و سجده، زياد نشستن بر سر سفره ‏اى كه در آن ديگران را اطعام مى ‏كند و خوش رفتارى‏ اش با خانواده.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 4، ص 49، ح 15

 

 

حدیث (13) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَوتُ الانسانِ بِالذُّنوبِ اَكثَرُ مِن مَوتِهِ بِالاجَلِ وَ حَياتُهُ بِالبِرِّ اَكثَرُ مِن حَياتِهِ بِالعُمُرِ؛

 

 

مرگ انسان‏ها در نتيجه گناهان، بيشتر از مرگ آنها در نتيجه فرا رسيدنِ اَجَل است و زنده ماندن انسان‏ ها در نتيجه نيكى ‏هايشان، بيشتر از زندگى كردنشان به خاطر باقى بودنِ عمر است.

مكارم الاخلاق ص 362

 

 

حدیث (14) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

اِنَّ القَومَ لَيَكونونَ فَجَرَةً وَ لا يَكونونَ بَرَرَةً فَيَصِلونَ اَرحامَهُم فَتَنمى اَموالُهُم وَ تَطولُ اَعمارُهُم فَكَيفَ اِذا كانوا اَبرارا بَرَرَةً!؟

 

 

مردمى كه گناهكارند و نه نيكوكار، با صله رحم، اموالشان زياد و عمرشان طولانى مى‏ شود. حال اگر نيك و نيكوكار باشند، چه خواهد شد!؟

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 155، ح 21

 

 

حدیث (15) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

يا عَلىُّ، مِن كَرامَةِ المُؤمِنِ عَلَى اللّه‏ِ اَنـَّهُ لَم يَجعَل لاَجلِهِ وَقتا حَتّى يَهُمَّ بِبائقَةٍ فَاِذا هَمَّ بِبائقَةٍ قَبَضَهُ اِلَيهِ ؛

 

 

اى على! از ارجمندى مؤمن در نزد خدا اين است كه برايش وقت مرگ، معيّن نفرموده است، تا زمانى كه قصد شرّى كند. آن گاه خداوند جانش را بستاند.

عيون أخبار الرضا علیه السلام ج 2، ص 36، ح 90

 

 

حدیث (16) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

بَشِّروا المَحرورينَ بِطولِ العُمرِ ؛

 

گرم ‏مِزاجان را به طول عمر، مژده دهيد.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 59، ص 290

 

 

حدیث (17) امام باقر عليه السلام:

اَلبِرُّ وَ الصَّدَقَةُ يَنفيانِ الفَقرَ وَ يَزيدانِ فِى العُمرِ وَ يَدفَعانِ عَن صاحِبِهِما سَبعينَ ميتَةَ سوءٍ ؛

 

كار خير و صدقه، فقر را مى ‏بَرند، بر عمر مى ‏افزايند و هفتاد مرگ بد را از صاحب خود دور مى ‏كنند.

 

من لا یحضر الفقیه ج 2 ، ص 66 ، ح 1729

 

 

حدیث (18) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

فِى الزِّنا سِتُّ خِصالٍ: ثَلاثٌ مِنها فِى الدُّنيا وَ ثلاثٌ فِى الآخِرَةِ، فَاَمّا الَّتى فِى الدُّنيا فَيَذهَبُ بِالبَهاءِ وَ يُعَجِّلُ الفَناءَ وَ يَقطَعُ الرِّزقَ وَ اَمّا الَّتى فِى الآخِرَةِ فَسوءُ الحِسابِ وَ سَخَطُ الرَّحمنِ وَ الخُلودُ فِى النّارِ ؛

 

زِنا، شش پيامد دارد: سه در دنيا و سه در آخرت. سه پيامد دنيايى ‏اش اين است كه: آبرو را مى‏ بَرد، مرگ را شتاب مى ‏بخشد و روزى را مى ‏بُرد و سه پيامد آخرتى ‏اش: سختى حسابرسى، خشم خداى رحمان و ماندگارى در آتش است.

خصال ص 321، ح 3

 

 

حدیث (19) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَنْ سَرَّهُ أَنْ يُنْسَأَ لَهُ فِي عُمُرِهِ وَ يُوَسِّعَ لَهُ فِي رِزْقِهِ فَلْيَتَّقِ اللَّهَ وَ لْيَصِلْ رَحِمَهُ.

 

هر كس دوست دارد كه عمرش طولانى و روزى ‏اش زياد شود، تقواى الهى پيشه كند و صله رحم نمايد.

بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 71 ، ص 102، ح 56

 

 

حدیث (20) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

اَكثِر مِن الطَّهورِ يَزِدِ اللّه‏ُ فى عُمُرِكَ؛

 

وضو زياد بگير تا خداوند، عمرت را زياد كند.

امالى (مفيد) ص 60، ح 5

 

 

حدیث (21) امام على علیه السلام :

كَثرَةُ اصطِناعِ المَعروفِ تَزيدُ فِى العُمُرِ وَ تَنشُرُ الذِّكرَ ؛

 

زياد كار نيك انجام دادن، عمر را مى ‏افزايد و نام را پر آوازه مى‏ سازد.

 

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 386 ، ح 8830

 

 

حدیث (22) امام صادق علیه السلام :

ما نَعلَمُ شَيئا يَزيدُ فِى العُمرِ اِلاّ صِلَةَ الرَّحِمِ، حَتّى اِنَّ الرَّجُلَ يَكونُ اَجَلُهُ ثَلاثَ سِنينَ فَيكونُ وَصولاً لِلرَّحِمِ فَيَزيدُ اللّه‏ُ فى عُمرِهِ ثَلاثينَ سَنَةً فَيَجعَلُها ثَلاثا وَ ثَلاثينَ سَنَةً، وَ يَكونُ اَجَلُهُ ثَلاثا وَ ثَلاثينَ سَنَةً فَيَكونَ قاطِعا لِلرَّحِمِ، فَيَنقُصُهُ اللّه‏ُ ثَلاثينَ سَنَةً وَ يَجعَلُ اَجَلَهُ اِلى ثَلاثِ سِنينَ؛

 

ما، غير از صله رحم، چيزى نمى ‏شناسيم كه بر عمر بيفزايد، تا آن‏جا كه گاهى عمر كسى سه سال است، و وقتى كه اهل صله رحم مى‏ شود، خداوند هم سى سال بر عمرش مى‏ افزايد و آن را سى و سه سال مى‏ كند و گاهى عمر كسى سى و سه سال است و قطع رحم مى‏ كند و خداوند هم سى سال از عمر او مى‏ كاهد و عمرش را به سه سال، كاهش مى‏ دهد.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 153 ، ح 17

 

 

حدیث (23) امام صادق علیه السلام :

مَن رَجَعَ مِن مَكَّةَ وَ هُوَ يَنوِى الحَجَّ مِن قابِلٍ زيدَ فى عُمرِهِ ؛

 

هر كس از مكّه بر گردد و تصميم داشته باشد كه سال بعد هم به حجّ برود، بر عمرش افزوده مى‏ شود.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 4، ص 281، ح 3

 

 

حدیث (24) امام صادق علیه السلام :

اَلذُّنوبُ الَّتى تُغَيِّيرُ النِّعَمَ البَغىُ وَ الذُّنوبُ التَّى تورِثُ النَّدَمَ القَتلُ وَ الَّتى تُنزِلُ النِّقَمَ الظُّلمُ وَالَّتى تَهتِكُ السُّتورَ شُربُ الخَمرِ وَ الَّتى تَحبِسُ الرِّزقَ الزِّنا وَ الَّتى تُعَجِّلُ الفَناءَ قَطيعَةُ الرَّحِمِ وَالَّتى تَرُدُّ الدُّعاءَ وَ تُظلِمُ الهَواءَ عُقوقُ الوالِدَينِ؛

 

 

گناهی كه نعمت ها را تغيير مى دهد، تجاوز به حقوق ديگران است. گناهى كه پشيمانى مى آورد، قتل است. گناهى كه گرفتارى ايجاد مى كند، ظلم است. گناهى كه آبرو مى بَرد، شرابخوارى است. گناهى كه جلوى روزى را مى گيرد، زناست. گناهى كه مرگ را شتاب مى بخشد، قطع رابطه با خويشان است. گناهى كه مانع استجابت دعا مى شود و زندگى را تيره و تار مى كند، نافرمانى از پدر مادر است.

علل الشرايع ج 2، ص 584 ، ح 27

 

 

حدیث (25) امام باقر عليه السلام:

 

 إِنَّ الْحُسَيْنَ ع صَاحِبَ كَرْبَلَاءَ قُتِلَ مَظْلُوماً مَكْرُوباً عَطْشَاناً [عَطْشَانَ‏] لَهْفَاناً فَآلَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى نَفْسِهِ أَنْ لَا يَأْتِيَهُ لَهْفَانٌ وَ لَا مَكْرُوبٌ وَ لَا مُذْنِبٌ وَ لَا مَغْمُومٌ وَ لَا عَطْشَانُ وَ لَا مَنْ بِهِ عَاهَةٌ ثُمَّ دَعَا عِنْدَهُ وَ تَقَرَّبَ بِالْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع إِلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا نَفَّسَ اللَّهُ كُرْبَتَهُ وَ أَعْطَاهُ مَسْأَلَتَهُ وَ غَفَرَ ذَنْبَهُ وَ مَدَّ فِي عُمُرِهِ وَ بَسَطَ فِي رِزْقِهِ فَاعْتَبِرُوا يَا أُوْلِي الْأَبْصَار

 

حسين، بزرگ مرد كربلا، مظلوم و رنجيده خاطر و لب تشنه و مصيبت ‏زده به شهادت رسيد. پس خداوند، به ذات خود، قسم ياد كرد كه هيچ مصيبت ‏زده و رنجيده خاطر و گنهكار و اندوهناك و تشنه‏اى و هيچ بَلا ديده ‏اى به خدا روى نمى‏ آورد و نزد قبر حسين علیه السلام دعا نمى‏ كند و آن حضرت را به درگاه خدا شفيع نمى‏ سازد، مگر اين‏كه خداوند، اندوهش را برطرف و حاجاتش را برآورده مى ‏كند و گناهش را مى ‏بخشد و عمرش را طولانى و روزى‏اش را گسترده مى ‏سازد. پس اى اهل بينش، درس بگيريد!

مستدرک الوسایل و مستنبط المسایل ج 10 ، ص 239 ، ح 11927 - بحارالأنوار(ط-بیروت) ج 98، ص 46، ح 5

 

 

حدیث (26) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَن قَلَّمَ اَظفارَهُ يَومَ الجُمُعَةِ يَزيدُ فى عُمُرِهِ و مالِهِ؛

 

هر كس در روز جمعه ناخن ‏هايش را كوتاه كند، عمر و مالش زياد مى ‏شود.

جامع الأخبار(شعیری) ص 121

 

 

حدیث (27) امام سجّاد علیه السلام:

 مَنْ صَلَّى فِي مَسْجِدِ السَّهْلَةِ رَكْعَتَيْنِ زَادَ اللَّهُ فِي عُمُرِهِ سَنَتَيْن‏

 

 

هر كس در مسجد سهله دو ركعت نماز بخواند، خداوند، دو سال بر عمر او مى ‏افزايد.

 

مستدرک الوسایل و مستبط المسایل ج 3 ، ص 417 ، ح 3906

 

 

حدیث (28) امام صادق علیه السلام :

اَربَعَةٌ تُهرِمُ قَبلَ اَوانِ الهَرَمِ: اَكلُ القَديدِ وَ القُعُودُ عَلَى النَّداوَةِ وَ الصُّعودُ فِى الدَّرَجِ وَ مُجامَعَةُ العَجوزِ ؛

 

 

چهار چيز، انسان را پيش از فرا رسيدن هنگام پيرى، پير مى ‏كند: خوردن گوشت خشكيده، نشستن بر جاى مرطوب، بالا رفتن از پلّه و آميزش با پير زنان.

تحف العقول ص 317

 

 

حدیث (29) امام صادق علیه السلام :

اَلبِرُّ وَ حُسنُ الخُلقِ يَعمُرانِ الدّيارَ وَ يَزيدانِ فِى الاعمارِ ؛

 

نيكوكارى و خوش اخلاقى، خانه‏ ها را آباد و عمرها را طولانى مى‏ كنند.

كافى(ط-الاسلامیه) ج 2، ص 100، ح 8

 

 

حدیث (30) امام على علیه السلام :

وَيحُ النّائِمِ ما اَخسَرَهُ! قَصُرَ عُمرُهُ وَ قَلَّ اَجرُهُ؛

 

واى بر آن‏كه در خواب (غفلت) است! چه زيانكار است! عمر او كوتاه شده است و پاداش او كم.

 

تصنیف غررالحکم و دررالکلم ص 266 ، ح 5755

 

 

حدیث (31) امام على علیه السلام :

مَن جارَ قَصُرَ عُمرُهُ ؛

 

هر كس ظلم كند، عمرش كوتاه مى‏ شود.

 

مستدرک الوسایل و مستبط المسایل ج 12 ، ص 99 ، ح 13629

 

 

حدیث (32) رسول اكرم صلی الله علیه و آله و سلم :

مَن كَثُرَ عَفوُهُ مُدَّ فى عُمُرِهِ؛

هر كس پر گذشت باشد، عمرش طولانى شود.

اعلام الدين فی صفات المؤمنین ص‏315

 

ورود به صفحه اصلی بانک احادیث