حدیث (1) پيامبر صلی الله علیه و آله و سلم :
اِنَّما اَهلَكَ النّاسَ العَجَلَة وَ لَو اَنَّ النّاسَ تَثَـبَّتوا لَم يَهلِك اَحَدٌ؛
مردم را، در حقيقت، شتابزدگى به هلاكت انداخته است، اگر مردم، از شتابزدگى به دور بودند، هيچ كس هلاك نمى شد.
محاسن ص 215 ، ح 100
حدیث (2) امام صادق عليه السلام :
اَلغيبَةُ أَن تَقولَ فى أَخيكَ ما سَتَرَهُ اللّهُ عَلَيهِ و َأَمَّا الامرُ الظّاهِرُ فيهِ مِثلُ الحِدَّةِ وَ العَجَلَةِ فَلا؛
غيبت آن است كه درباره برادرت چيزى بگويى كه خداوند آن را پوشيده نگه داشته است، اما (گفتن) خصلتهاى آشكارى چون تندخويى و شتاب زدگى غيبت نيست.
کافی(ط-الاسلامیه) ج2 ، ص 358 ، ح 7 {شبیه این حدیث در تحف العقول ص 298 }
حدیث (3) امام علی علیه السلام:
مِنَ الخُرقِ المعاجَلَةُ قَبلَ الإمکانِ و الاَناةٌ بعدَ الفُرصةِ؛
شتاب کردن در کاری پیش از بدست آوردن توانایی و سستی کردن بعد از به دست آوردن فرصت از نادانی است.
نهج الیلاغه ص 538 ، ح 363
حدیث (4) امام علی علیه السلام :
ثلاث من كنّ فيه لم يندم: «ترك العجلة، و المشورة، و التوكّل عند العزم على اللّه عزّ و جلّ».
سه چیز است که هر کس آن را مراعات کند ، پشمیان نگردد : 1 - اجتناب از عجله ، 2 - مشورت کردن ، 3 - و توکل بر خدا در هنگام تصمیم گیری .
بحار الانوار (ط-بیروت) ج 75 ، ص 81 ، ح 74
ورود به صفحه اصلی بانک احادیث