سرانجام پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله پس از آنکه 63 سال در راه خدا تلاش کرد و 23 سال از آن را به عنوان پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله (13 سال در مکه و 10 سال در مدینه) در نشر رسالت جهانی خویش به سر آورده بود. در 28 ماه صفر، سال 11 هجری به ملکوت اعلی پیوست و خورشید روشن هدایت و مشعل نورانی دریای حکمت بشر خاموش گشت.
رحلت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله مصادف با 633 میلادی، ظهر روز دوشنبه بود. پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله علی علیه السلام او را غسل داد و با سه جامه، بدن مبارکش را کفن پوشانید و بر پیکر پاک حضرت نماز گزارد و آنگاه وی را در همان حجره خود در خانه اش در شهر مدینه با
[418]
کمک عباس بن عبدالمطلب و پسرش فضل و اسامة بن زید و اوس بن خولی انصاری به خاک سپردند.
بعد از وفات رسول اللّه صلی الله علیه و آله عده ای از فرصت طلبان، عهد و پیمان خود را با پیامبر زیر پا نهادند و به مخالفت با علی علیه السلام پرداختند و خواستار خلافت برای خود شدند. و به علی علیه السلام گفتند؛ تو جوانی و تجربه خلافت نداری. علی علیه السلام به عنوان اعتراض به ابوبکر و عمر فرمود؛ حکومت اسلامی را از خانه پیامبر به خانه های خود انتقال ندهید، به خدا قسم این مقام از آن ماست، چرا که ما بر کتاب خدا و دین و سنت پیامبر آگاهیم.
رسول اللّه صلی الله علیه و آله دارای شخصیت بزرگ و خلق و خوی پسندیده بود و تنها درباره او بود که حق تعالی فرمود؛ «و در حقیقت تو بر اخلاق نیکو و پسندیده ای».(1)
و هم چنین آن حضرت فرمود؛ «من برای تکامل بخشیدن به اخلاق و خوی بشریت مبعوث گشته ام».(2)
پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله بر 72 حرف(3) از اسم اعظم پروردگار آگاه بود. نام پیامبر در کتب انبیاء چنین آمده است؛
در تورات «اَحید» یعنی مبعوث شده
در انجیل «اَحمد» یعنی محمّد در آسمان
در زبور «ماحی» یعنی محو کننده بت ها
در قرآن «محمّد» یعنی ستوده
حکایاتی از رسول خدا صلی الله علیه و آله