1- در تاریخ آمده است که یعقوب و عیص هر دو با هم به دنیا آمدند و هر دو با هم از دنیا رفتند. عمرشان در دنیا به یک اندازه بود و مدت عمر آن دو را هنگام مرگ 147 سال ذکر کرده اند.
2- کاهلی می گوید؛ از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود:
چون بعد از گم شدن یوسف، پسر دیگر حضرت یعقوب یعنی بنیامین نیز از دستش رفت، عرض کرد؛ خدایا! به من رحم نمی کنی؟ چشمم را که گرفتی و فرزندم را هم بردی، به من لطف کن.
خداوند به او وحی کرد؛ اگر من دو (یوسف و بنیامین) را میرانده باشم، سرانجام زنده شان می کنم تا تو آنها را دیدار کنی، ولی آیا به یاد داری آن گوسفندی که سر بریدی و بریان کردی و خوردی و فلانی و فلانی که در همسایگی تو بودند، چیزی به آنها ندادی؟!
امام صادق علیه السلام فرمود:
حضرت یعقوب پس از این وحی، همیشه هر بامداد تا یک فرسخی
[130]
منزلش اعلام می کرد، هرکس صبحانه نخورده است به منزل یعقوب آید. و در شامگاه نیز جار می زدند که هر کس شام نخورده است به منزل یعقوب بیاید.(1)